W czasie niemieckiej okupacji był pracownikiem Zakładów Południowych (COP) w Stalowej Woli i jednym z pierwszych konspirantów. Aresztowany w fali aresztowań w maju 1940 roku i następnie w 1941 roku zgładzony w niemieckim obozie KL Auschwitz.
W 1943 roku alianci zapoczątkowali serię zrzutów zaopatrzeniowych dla Armii Krajowej na terenie Lubelszczyzny. Do wykonania skomplikowanych zrzutów został wykorzystany m.in. „Szwadron nr 148 do zadań specjalnych” angielskiej Royal Air Force (RAF). W tych misjach specjalnych na terenie Polski z różnych przyczyn rozbiło się kilka maszyn RAF-u.
W czasie niemieckiej okupacji mieszkał w Rozwadowie i pracował „Stahlwerke Braunschweig – Werk Stalowa Wola”. Był kolporterem konspiracyjnego pisma „Odwet” za co został aresztowany i zgładzony w niemieckim obozie KL Auschwitz.
Był żołnierzem Kedywu i jednym z pięciu żołnierzy znajdujących się w tajnej bazie Kedywu w Rozwadowie podczas niemieckiej obławy 18 maja 1944 r. Tego dnia został śmiertelnie ranny i ślad po nim zaginął gdy zabrali Go Niemcy.
W czasie niemieckiej okupacji pracował w niemieckich zakładach zbrojeniowych „Stahlwerke Braunschweig – Werk Stalowa Wola” i był żołnierzem Korpusu Zachodniego – Armii Krajowej w Stalowej Woli. Rozstrzelany został w niemieckiej egzekucji w grudniu 1943 roku.
Był w czasie okupacji żołnierzem Armii Krajowej jak jego trzech braci. Po wojnie został właścicielem kamienicy, w której działało pierwsze kino i w którym w 1943 r. dowództwo AK ulokowało tajną bazę Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej tzw. Kedywu.
Był mieszkańcem Stalowej Woli i pracownikiem okupowanych Zakładów Południowych (COP). W czasie wojny był żołnierzem placówki Armii Krajowej krypt. „154” w Stalowej Woli. Zginął w 1943 r. podczas próby ucieczki z transportu do niemieckiego więzienia.
