49 lat temu odszedł kapelan stalowowolskiej AK – ks. Józef Skoczyński ps. „Juliusz”

Ks. Józef Skoczyński ps. „Juliusz”

ur. 06.03.1903 r. – zm. 20.11.1967 r.

Urodził się 6 Marca 1903 w Rymanowie. Ukończył gimnazjum w Sanoku, w 1921 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu, gdzie 29 czerwca 1925 r. przyjął Święcenia kapłańskie z rąk biskupa Anatola Nowaka. W latach 1925 – 1929 był wikariuszem w Grodzisku, a następnie do 1932 r. wikarym i administratorem parafii w Dobromilu. W 1932 r. został katechetą w Jeżowym, skąd 25 stycznia 1939 r. z polecenia biskupa przybył do Stalowej Woli, by uczyć religii i tworzyć placówkę duszpasterską w powstającym mieście. W czasie okupacji był wikariuszem pomocniczym rozwadowskiej parafii. Zamieszkał w Ochronce Sióstr Służebniczek w Pławie, gdzie w 1940 r. przez krótki okres czasu mieściła się siedziba Komendy Okręgu Rzeszowskiej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), z którą związał się od samego początku. Współpracował z wydziałem propagandy Okręgu, pisząc artykuły propagandowe do pisma „Szczerbiec”. Po scaleniu z Armią Krajową został Kapelanem Obwodu „Niwa” AK (Nisko – Stalowa Wola), był nauczycielem tajnych komplet dla licealistów i gimnazjalistów.

W czasie okupacji zdołał wynegocjować z Niemcami przeniesienie drewnianego kościółka (św. Floriana) pochodzącego z 1802 roku ze wsi Stany do Stalowej Woli, tym samym uratował kościółek przed zniszczeniem. Uroczyste poświęcenie kościoła pod wezwaniem św. Floriana – Patrona hutników odbyło się 12 grudnia 1943 r.  Wraz z kilkoma działaczami konspiracyjnymi zorganizował komitet obywatelski, który bronił Zakłady Południowe i Elektrownie przed zniszczeniem przez Niemców. Pomagał mieszkańcom miasta. Podczas wojny uratował życie wielu mieszkańcom interweniując skutecznie w ich obronie.

---

Egzekucja 10 konspirantów Korpusu Zachodniego podczas poświęcenia kościoła św. Floriana tutaj…

---

Okres powojenny

Po tzw. „wyzwoleniu” miasta czuwał nad utrzymaniem porządku publicznego w czasie tworzenia nowej władzy. Od września 1945 roku do 13 marca 1948 r. pełnił funkcję przewodniczącego Rady Narodowej w Stalowej Woli. Po wojnie przyczynił się do elektryfikacji Pława oraz do uzyskania praw miejskich przez Stalową Wolę. W 1953 roku został wicedziekanem rudnickim, następnie przez 8 lat dziekanem. W 1952 roku otrzymał godność szambelana papieskiego.

Gdy w końcu 1956 roku powróciła szansa budowy kościoła w Stalowej Woli, podjął szybko działania. Zorganizował komitet, który zajął się organizacją i stawianiem nowego kościoła. Budowa szła pomyślnie, jednak wskutek nieprzychylnych decyzji władz Stalowej Woli i sytuacji politycznej, budowa na wiele lat została wstrzymana. Nie doczekał się nowej świątyni za życia, na którą tak wiele lat czekał. Powiadał „Ja bym sobie życzył pierwszą Mszę św. odprawić w tym kościele”.

Schorowany, zmarł 20 listopada 1967 roku. Pogrzeb jego był wielką manifestacją religijną. Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Stalowej Woli w miejscu honorowym, obok krzyża w centrum cmentarza.

Na cześć Wielkiego Patrioty i działacza społecznego, ulicę przy której niegdyś znajdowała się siedziba gestapo, plebania i gdzie mieszkał – nazwano ulicą księdza Józefa Skoczyńskiego.

MW

Oprac. na podstaw: „Rozwadów nad Sanem i Charzewice w konspiracji antyniemieckiej i antysowieckiej” Marii Rehorowskiej, www.floriansw.sandomierz.opoka.org.pl, stalowka.net

---