Ryszard Śliżyński ps. „Skowron”, „Bystry”
ur. 29 listopada 1910 r. – zm. 13. października 1944 r.
Urodził się w Brześciu na Bugiem, syn Ryszarda i Apolonii z d. Czarneckiej. Z wykształcenia technik budowlano – drogowy. Podporucznik rezerwy Wojska Polskiego. Pracował w Ministerstwie Komunikacji, a następnie w kierownictwie budowy gmachu dyrekcji PKP w Warszawie. Od Czerwca 1933 roku do maja 1938 roku pracował przy przebudowie Warszawskiego Węzła Kolejowego. W maju 1938 roku podjął pracę konstruktora budowlanego w wydziale technicznym Zakładów Południowych w Katowicach. Latem 1938 roku przeprowadził się do Stalowej Woli gdzie nadal pracował jako konstruktor budowlany w Zakładach Południowych Stalowej Woli. Pracował również jako konstruktor kolonii mieszkalnej Stalowej Woli.
Praca konspiracyjna
W czasie okupacji podjął się działalności konspiracyjnej w Stalowej Woli. Był jednym z organizatorów Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Stalowej Woli. W grudniu 1943 roku został aresztowany przez Gestapo. Po szybkiej akcji rozwadowskiego Kedywu został odbity z rąk okupanta w szpitalu w Stalowej Woli (dzisiejszej PSP nr 1 przy ul. Dmowskiego).
Przedwojenna szkoła powszechna, w której Niemcy urządzili szpital podczas okupacji, miejsce odbicia Ryszarda Śliżyńskiego. (fot: D. Garbacz)
Jako żołnierz stalowowolskiej Armii Krajowej uczestniczył w wielu akcjach rozwadowskiego Kedywu. Uczestniczył w rozmowach scaleniowych Batalionów Chłopskich (BCh) i Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW). Był zastępca Komendanta Obwodu „Niwa” AK (Nisko-Stalowa Wola). W marcu 1944 roku po aresztowaniu Komendanta Obwodu „Niwa” Kazimierza Pilata ps. „Zaremba” przejął w marcu 1944 roku funkcję Komendanta Odwodu. Zagrożony aresztowaniem w kwietniu 1944 roku uciekł z rodziną do Warszawy. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Zginał 13 października 1944 roku, na skutek ran odniesionych w wyniku artyleryjskiego ostrzału. Był żonaty, miał syna Andrzeja. Został pochowany na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim.
Opakunek grypsu „Skowrona-Bystrego” znaleziony w rozwadowskim Kedywie (fot. © Fundacja KEDYW)
Cześć jego Pamięci!
MW
Oprac na podst. dokumentów Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli oraz „Brunatne Lata”- D. Garbacza.