Tadeusz Szumielewicz ps. „Ted”
ur. 11 stycznia 1921 r. – zm. 3 maja 1944 r.
呕o艂nierz聽Kedywu AK obwodu Nisko – Stalowa Wola
呕o艂nierz le艣nego oddzia艂u AK „Kmicica” Jana Orla-Wysockiego
Tadeusz Szumielewicz urodzi艂 si臋 11 stycznia 1921 r. w Muszynie, dzisiejszym wojew贸dztwie dolno艣l膮skim. By艂 synem W艂adys艂awa i Marii z d. Motyka. Mia艂 dw贸ch starszych braci Boles艂awa i Stanis艂awa oraz m艂odsz膮 siostr臋 Ann臋. Brat Stanis艂aw ps. „Kryspin” by艂 jak on 偶o艂nierzem Kedywu obwodu Nisko-Stalowa Wola. Wraz z rodzin膮 mieszkali w Toruniu, potem w Krakowie, a nast臋pnie zamieszkali w Stalowej Woli, gdzie ojciec za艂o偶y艂 sklep. W Stalowej Woli ucz臋szcza艂 do liceum og贸lnokszta艂c膮cego, nauk臋 w liceum przerwa艂 wybuch wojny. Podczas okupacji podj膮艂 prac臋 urz臋dnika w okupowanych przez Niemc贸w Zak艂adach Po艂udniowych przemianowanych na 鈥濰ermann G枚ring Stahlwerke Braunschweig 鈥 Werk Stalowa Wola鈥 i r贸wnocze艣nie podj膮艂 nauk臋 na tajnych kompletach. W 1941 r. zda艂 egzamin maturalny na tajnych kompletach.
Konspiracja antyniemiecka
Na pocz膮tku 1944 roku porzuci艂 prac臋 w okupowanych Zak艂adach Po艂udniowych i przeszed艂 ca艂kowicie do konspiracji.聽Tak jak starszy brat Stanis艂aw, zosta艂 偶o艂nierzem rozwadowskiego Kedywu obwodu Nisko – Stalowa Wola, gdzie pe艂ni艂 funkcj臋 specjalnego 艂膮cznika Kedywu i Komendy obwodu z oddzia艂em dyspozycyjnym Jan Or艂a-Wysockiego „Kmicica”, dzia艂aj膮cego w贸wczas na Zasaniu w rejonie Las贸w Janowskich. Praca specjalnego 艂膮cznika polega艂a na utrzymywaniu sta艂ej 艂膮czno艣ci i na dostarczaniu informacji o konfidentach czy zagro偶eniach pomi臋dzy Kedywem, oddzia艂em dyspozycyjnym „Kmicica” i Komend膮 obwodu, czasem tak偶e zaopatrywa艂 w 偶ywno艣膰 oddzia艂.
Zgin膮艂 z r膮k komunistycznej partyzantki
3 maja 1944 r. Tadeusz Szumielewicz wraca艂 z oddzia艂u „Kmicica” do Rozwadowa z drugim nieznanym w贸wczas kandydatem na partyzanta, b臋d膮c we wsi Jarocin w okolicach Las贸w Janowskich zostali zatrzymani przez „Wicka” i „Bielaka” z oddzia艂u Armii Ludowej (AL) „Dobrego”. Wyrok na Szumielewiczu i jego koledze wykona艂 J贸zef K. mieszkaniec Jarocina i partyzant z oddzia艂u „Dobrego”.
Ekshumacja
Po wojnie w 1945 r. okoliczno艣ci jego 艣mierci uda艂o si臋 ustali膰 Mieczys艂awowi Poty艅skiemu ps. „Poraj” – ostatniemu dow贸dcy oddzia艂u „Kmicica” i by艂emu 偶o艂nierzowi Kedywu. Po ustaleniu miejsca poch贸wku, Potyra艅ski wraz z koleg膮 Janem Kajzerem „Wie偶膮” z oddzia艂u „Kmicica” ekshumowali jego zw艂oki i przewie藕li do Stalowej Woli, gdzie zosta艂 pochowany w Mauzoleum 偶o艂nierzy AK na Cmentarzu Komunalnym.

Mauzoleum na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli, gdzie spoczywa Tadeusz Szumielewicz聽oraz wielu 偶o艂nierzy Armii Krajowej ze Stalowej Woli. (fot. Fundacja KEDYW)
Ulica upami臋tnia braci partyzant贸w
W Stalowej Woli, w p贸艂nocnej cz臋艣ci dzielnicy Rozwadowa, znajduje si臋 dzi艣 ulica nazwana 鈥瀠l. Braci Szumielewicz贸w鈥, ulica ta upami臋tnia trzech braci, kt贸rzy stracili 偶ycie walcz膮c z Niemieckim okupantem.
Cze艣膰 Jego Pami臋ci!
MW / MKDAK /聽Fundacja KEDYW
Bibliografia: Archiwum Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji), Mieczys艂aw Potyra艅ski „Historia Oddzia艂u Partyzanckiego „Kmicica” – 0P-33″, Dionizy Garbacz „Brunatne Lata”, Stanis艂aw Puchalski „Partyzanci Ojca Jana”.
Pierwsze w Polsce Muzeum Kedywu – elitarnego pionu dywersyjnego Armii Krajowej powstaje w czynie spo艂ecznym z inicjatywy Fundacji KEDYW. Nasza dzia艂alno艣膰 opiera si臋 na wolontariacie i darowiznach ludzi dobrej woli. Bez twojego wsparcia nie osi膮gniemy celu! WESPRZYJ NAS!聽
Konto bankowe: SANBank Nadsa艅ski Bank Sp贸艂dzielczy
Nr konta: 05 9430 0006 0046 7597 2000 0001
KOD SWIFT: POLUPLPR
Lub bezpiecznie kart膮 p艂atnicz膮 przez system p艂atno艣ci PayPal