By艂 偶o艂nierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji zosta艂 偶o艂nierzem plac贸wki Zwi膮zku Walki Zbrojnej (ZWZ) 鈥濿ilcze 艁yko鈥 w Rozwadowie. Po powo艂aniu AK rozwadowska plac贸wka ZWZ zosta艂a plac贸wk膮 AK o krypt. 鈥152鈥, w kt贸rej dowodzi艂 plutonem krypt. 鈥淎z-2″.
We wrze艣niu 1939 roku, w wyniku napadu na Polsk臋 przez Niemc贸w i Zwi膮zek Radziecki, Pa艅stwo Polskie po kapitulacji Warszawy i bez wsparcia aliant贸w zmuszone zosta艂o do przej艣cia do podziemia i zorganizowania antyokupacyjnej konspiracji.
By艂 偶o艂nierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji 偶o艂nierzem plac贸wki „Wilcze 艁yko” Armii Krajowej w Rozwadowie oraz 偶o艂nierzem antykomunistycznej „Wolno艣膰 i Niezawis艂o艣膰”. Zmar艂 w wieku 55 po ci臋偶kich chorobach, kt贸rych nabawi艂 si臋 w komunistycznych kazamatach.
Niemcy bez wi臋kszego oporu zdobyli Rozwad贸w i Stalowa Wol臋. O walkach i pierwszym dniu niemieckiej okupacji Rozwadowa i Stalowej Woli pisa艂 m.in. kronikarz klasztoru ojc贸w Kapucyn贸w w Rozwadowie.
By艂a 艂膮czniczk膮 stalowowolskiej Armii Krajowej. Po 艣mierci m臋偶a, dow贸dcy Kedywu AK obwodu Nisko-Stalowa Wola, przedosta艂a si臋 do Warszawy. Tam zosta艂a skierowana do Komendy G艂贸wnej AK. Walczy艂a w Powstaniu Warszawskim w zgrupowaniu „Le艣nik”. W PW przesz艂a szlak bojowy od Woli do Starego Miasta. Zgin臋艂a w Powstaniu forsuj膮c Wis艂臋 na starym mie艣cie.
81 lat temu w Rozwadowie rozpocz膮艂 dzia艂alno艣膰 niemiecki ob贸z pracy przymusowej „Arbeitslager Rozwadow”. Ob贸z przeznaczony zosta艂 dla 呕yd贸w, kt贸rych Niemcy wykorzystywali do pracy w okupowanych Zak艂adach Po艂udniowych (COP) w Stalowej Woli.
W czasie niemieckiej okupacji by艂 偶o艂nierzem ZWZ, AK i antykomunistycznej WiN w Rozwadowie. W komunistycznej PRL by艂 represjonowany i wi臋ziony. W ubeckich katowniach straci艂 zdrowie ale nigdy nie zdradzi艂 swoich koleg贸w z konspiracji. Zmar艂 w 1972 roku, nie do偶y艂 wolnej Polski.
