20 października 1943 roku, dzień po rozstrzelaniu 65 więźniów w Rozwadowie, Niemcy wykonali kolejną egzekucję na terenie dzisiejszej Stalowej Woli. Tym razem rozstrzelanych zostało 25 Polaków w odwecie za zlikwidowanie przez Armię Krajową niemieckiego zarządcy majątku Lubomirskich w Charzewicach. W tych dwóch egzekucjach zginęło łącznie 90 polskich patriotów.
Egzekucja polskich patriotów w Stalowej Woli-Rozwadowie była odwetem za zlikwidowanie przez Armię Krajową posterunku policji i jego komendanta volksdeutscha Alberta Alschera we Wrzawach koło Sandomierza.
19 i 20 października 2020 r. przypada 77. rocznica dwóch niemieckich egzekucji, w których zginęło łącznie 90 Polaków na terenie dzisiejszej Stalowej Woli. Niestety ze względu na trwającą epidemię i lawinowy wzrost zachorowań w naszym regionie, postanowiliśmy zrezygnować z obchodów tegorocznej rocznicy.
17 października 2020 r. odszedł niezłomny żołnierz ZWZ, AK i NSZ kapitan Bolesław Chmielowiec ps. „Komar”.
Kpt. Tadeusz Gajda ps. „Tarzan” był żołnierzem antyniemieckiej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), Armii Krajowej (AK) i dowódcą antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). W 1946 r. skazany i zabity przez komunistów w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. W 2017 r. odnaleziony i zidentyfikowany przez IPN, w 2019 r. spoczął na rodzinnym cmentarzu w Stalowej Woli-Rozwadowie.
77 lat temu, żołnierze warszawskich struktur Kedywu Armii Krajowej, wsparci przez lokalne oddziały AK wykonali wyrok Polskiego Państwa Podziemnego na niemieckim zarządcy majątku Lubomirskich w Charzewicach (dzisiejszej dzielnicy Stalowej Woli). Martin Fuldner został zlikwidowany za zlecenie mordu na rodzinie Horodyńskich w pobliskim Zbydniowie gdzie Niemcy zabili 19 osób. Wyrok na Fuldnerze wykonał sam ocalały w mordzie Zbigniew Horodyński ps. „Fredro”.
Jerzy Łyżwa-Łyżwański ps. „Puchacz” był żołnierzem dyspozycyjnego oddziału AK Jana Orła „Kmicica” na dzisiejszym Podkarpaciu. Po wojnie napisał dwie książki, pierwszą o jego działalności konspiracyjnej w czasie niemieckiej okupacji, a drugą o jego szlaku przebytym po przymusowym wcieleniu do LWP. W pierwszej z nich opisał swój pobyt w Kedywie na tzw. „Górce” (naszym powstającym Muzeum). Do dziś jest to jeden z niewielu szczegółowych opisów wnętrza lokalu Kedywu AK, który znajduje się w budynku naszego Muzeum.
