Jan Markut ps. „Wichura” był w czasie niemieckiej okupacji żołnierzem AK i partyzantem oddziału NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka. Po wejściu Sowietów został aresztowany przez NKWD i skazany za przynależność do AK. Wywieziony na Syberię spędził 4 lata w sowieckich łagrach.
Ppor. Józef Gajda ps. „Zawisza” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji żołnierz NOW, AK i NZW. Pochodził ze słynnej partyzanckiej rodziny Gajdów z dzisiejszej Stalowej Woli. Był ojcem Tadeusza Gajdy „Tarzana” – dowódcy oddziału NZW. Tak jak jego syn, został zabity przez komunistów w ubeckim więzieniu.
W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem Armii Krajowej placówki w Stalowej Woli. W ’44 r. nie złożył broni i uznał za słuszne walczyć z nowym komunistycznym ustrojem narzuconym przez sowieckiego okupanta. Wstąpił do oddziału Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW) „Tarzana” Tadeusza Gajdy. Po 1990 roku był wieloletnim prezesem Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Stalowej Woli.
Dr Eugeniusz Łazowski ps. „Leszcz” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji lekarzem Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) i Armii Krajowej (AK) w Rozwadowie (dzisiejszej Stalowej Woli), gdzie wraz z drugim lekarzem zainicjowali sztuczną epidemię tyfusu plamistego, heroicznie ratując tysiące Polaków przed wywozami do niemieckich obozów.
Dr Hieronim Krasoń jako ochotnik przyłączył do „Orląt Lwowskich” i walczył w obronie Lwowa. We wrześniu ’39 r. ochotnik Wojska Polskiego. W czasie okupacji żołnierz Armii Krajowej. W maju ’44 r. był świadkiem niemieckiej obławy na Kedyw AK obwodu Nisko-Stalowa Wola w Rozwadowie (dzisiejsza siedziba powstającego Muzeum Kedywu). Za pracę w medycynie od 1985 r. posiadał tytuł „Zasłużony dla Miasta Stalowa Wola”.
Piotr Gajda ps. „Pancerny” był żołnierzem partyzanckiego oddziału NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka. Pochodził ze znanej partyzanckiej rodziny Gajdów z Charzewic (dzisiejszej Stalowej Woli). Był także wujkiem legendarnego dowódcy NZW Tadeusza Gajdy „Tarzana”.
Major Franciszek Przysiężniak ps. „Ojciec Jan” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji był legendarnym dowódcą oddziału NOW-AK „Ojca Jana” i późniejszym komendantem antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW), początkowo w okręgu Rzeszów, a później w pomorskim XIII Okręgu NZW. W 1945 r. zwycięsko dowodził w największej bitwie z sowieckim NKWD i komunistami w tzw. „Bitwie pod Kuryłówką” koło Leżajska na Podkarpaciu.
