Stanisław Korfel ps. „Korski” był w okresie międzywojennym żołnierzem Wojska Polskiego II RP. Po niemieckiej agresji na Polskę walczył w podziemiu antyniemieckim, początkowo w Związku Walki Zbrojnej i następnie w Armii Krajowej Stalowej Woli. Po powołaniu pionu Kierownictwa Dywersji – tzw. „Kedywu” – został mianowany dowódcą jednego z plutonów Kedywu AK obwodu Nisko-Stalowa Wola.
Stanisław Bełżyński ps. „Kret“ był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji aresztowany i przewieziony pierwszym transportem do KL Auschwitz, z którego udało mu się wydostać. Powraca i zostaje dowódcą Kedywu Armii Krajowej obwodu Nisko – Stalowa Wola. Zginął w maju ’44 r. podczas obławy Niemców na dowodzony przez niego Kedyw.
„Cichociemny” Stanisław Sołtys ps. „Wójt” był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i jednym z 316 elitarnych komandosów zwanych „Cichociemnymi”. Po aklimatyzacji w Polsce został skierowany do Kedywu Armii Krajowej obwodu Nisko-Stalowa Wola, gdzie przez kilka miesięcy pełnił funkcję szefa Kedywu. W marcu ’44 r. przeniesiony do Kedywu w Mielcu. Aresztowany w obławie…
Bronisław Laba ps. „Lipiński” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie okupacji żołnierz placówki Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) „Wilcze Łyko” w Rozwadowie (dzisiejsza dzielnica Stalowej Woli). Po powołaniu Armii Krajowej został dowódcą jednego z plutonów placówki.
Podporucznik Kazimierz Gajda ps. „Orlę” w czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem partyzanckiego oddziału NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka. Po ’44 nie złożył broni i podjął dalszą walkę przeciwko Sowietom i polskim komunistom przechodząc do Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). Początkowo znalazł się w oddziale NZW Stanisława Pelczara „Majki”, a następnie przeszedł do oddziału NZW jego brata stryjecznego – Tadeusza Gajdy „Tarzana”.
Krystyna Skowron-Gaj w czasie niemieckiej okupacji była łączniczką Kedywu Armii Krajowej obwodu Nisko-Stalowa Wola. W maju 1944 r. wydostała się bezpiecznie z obławy na siedzibę Kedywu i zbiegła do oddziału dyspozycyjnego Jana Orła „Kmicica”, z którym wkrótce walczyła w największej niemieckiej akcji przeciwpartyzanckiej na tzw. „Porytowym Wzgórzu”.
Rudolf Bisztyga w okresie międzywojennym był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji żołnierz ZWZ i AK w Stalowej Woli. Jak głosiło niemieckie obwieszczenie, został rozstrzelany w grupie 33 osób skazanych przez Niemców na karę śmierci za przynależność do nielegalnej organizacji.
