Krystyna Bełżyńska ps. „Krystyna” była łączniczką stalowowolskiej Armii Krajowej. Po śmierci męża, dowódcy Kedywu AK obwodu Nisko-Stalowa Wola, przedostała się do Warszawy. Tam została skierowana do Komendy Głównej AK. Walczyła w Powstaniu Warszawskim w zgrupowaniu „Leśnik”. W PW przeszła szlak bojowy od Woli do Starego Miasta. Zginęła w Powstaniu forsując Wisłę na starym mieście.
Stanisław Korfel ps. „Korski” w okresie międzywojennym był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. Po niemieckiej agresji na Polskę walczył w podziemiu antyniemieckim, początkowo w Związku Walki Zbrojnej i następnie w Armii Krajowej Stalowej Woli. Po powołaniu pionu Kierownictwa Dywersji – tzw. Kedywu dowodził jednym z plutonów Kedywu obwodu Nisko-Stalowa Wola AK.
Stanisław Bełżyński ps. „Kret“ był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji aresztowany i przewieziony pierwszym transportem do KL Auschwitz, z którego udało mu się wydostać. W 1943 r. został dowódcą Kedywu Armii Krajowej obwodu Nisko-Stalowa Wola. W 1944 r. zginął bohaterską śmiercią chcąc odwrócić uwagę Niemców od uciekających za nim żołnierzy Kedywu podczas niemieckiej obławy na bazę Kedywu.
„Cichociemny” Stanisław Sołtys ps. „Wójt” był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i jednym z 316 elitarnych komandosów zwanych „Cichociemnymi”. Od listopada 1943 r. do marca 1944 r. dowodził Kedywem obwodu Nisko-Stalowa Wola Armii Krajowej.
Władysław Brymora w czasie niemieckiej okupacji był pracownikiem okupowanych Zakładów Południowych COP i kolporterem konspiracyjnego pisma „Odwet” w Stalowej Woli.
30 marca 1945 r. w Wielki Piątek funkcjonariusze UB zabili Janinę Oleszkiewicz-Przysiężniak ps. „Jaga”. W czasie niemieckiej okupacji była łączniczką i sanitariuszką oddziału NOW-AK „Ojca Jana”, któremu dowodził jej mąż Franciszek Przysiężniak ps. „Ojciec Jan” oraz w NZW. W chwili śmierci była w siódmym miesiącu ciąży i miała zaledwie 22 lata.
Kpt. Kazimierz Pilat ps. „Zaremba” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji został powołany pierwszym komendantem ZWZ w Stalowej Woli, a następnie pierwszym komendantem obwodu Nisko-Stalowa Wola AK. W marcu ’44 r. aresztowany przez Gestapo, brutalnie torturowany i zabity. Według niemieckiego lekarza został pochowany w pobliżu aresztu Gestapo w Stalowej Woli. Teren gdzie prawdopodobnie został pochowany jest dziś Parkiem noszącym jego imię.
