Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP, walczył w kampani wrześniowej 1939 roku. W czasie niemieckiej okupacji organizował struktury Służby Zwycięstwu Polski w Stalowej Woli. Aresztowany został w 1940 roku i wywieziony do niemieckiego obozu KL Auschwitz gdzie zginął 21 sierpnia 1941 roku.
Był pracownikiem Zakładów Południowych (COP) i kolporterem konspiracyjnego pisma „Odwet” w Stalowej Woli. Zamordowany został w niemieckim obozie KL Auschwitz za udział w antyniemieckiej konspiracji.
W czasie niemieckiej okupacji był pracownikiem niemieckich zakładów zbrojeniowych „Stahlwerke Braunschweig GmbH – Werk Stalowa Wola” (okupowanych Zakładów Południowych (COP) oraz żołnierzem placówki „154” Armii Krajowej w Stalowej Woli. Zamordowany został w 1944 roku w niemieckiej egzekucji.
W czasie niemieckiej okupacji była łączniczką Armii Krajowej w Stalowej Woli. Po śmierci męża, dowódcy Kedywu Obwodu Nisko-Stalowa Wola Armii Krajowej przedostała się do Warszawy, tam skierowana została do Komendy Głównej AK i wkrótce walczyła w Powstaniu Warszawskim. W PW przeszła szlak bojowy od Woli do Starego Miasta gdzie zginęła podczas próby przekroczenia Wisły.
29 sierpnia 1942 roku do Rozwadowa przyjechał pierwszy transport Żydów przeznaczonych do pracy przymusowej w niemieckim zakładzie „Stahlwerke Braunschweig GmbH – Werk Stalowa Wola”. W skonfiskowanych Zakładach Południowych – Centralnego Okręgu Przemysłowego w Stalowej Woli Niemcy rozwijali produkcję zbrojeniową, którą zasilić mieli żydowscy niewolnicy. Początkowy plan zakładał zakwaterowanie przywiezionych Żydów w byłym obozie koszarowym Wehrmachtu na tzw. „górce”.
W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem NOW i AK. W 1943 roku został żołnierzem Kedywu Armii Krajowej Obwodu Nisko-Stalowa Wola. Po wojnie wyemigrował do USA gdzie ukończył studia i został profesorem medycyny. W USA był jednym z pionierów w dziedzinie badań metabolizmu oraz założycielem pierwszego w USA instytutu badań metabolizmu.
W sierpniu 1944 roku znany dziś współtwórca sztucznej epidemii tyfusu plamistego w Stalowej Woli-Rozwadowie i żołnierz NOW i AK doktor Eugeniusz Łazowski ps. „Leszcz” otrzymał ostatni rozkaz od komendy Obwodu Nisko-Stalowa Wola Armii Krajowej. Nie wiedział wtedy, że wkrótce odbijał będzie wysokiej rangi cichociemnego oficera Kedywu Armii Krajowej okręgu lwowskiego.
