W 1943 roku alianci zapoczątkowali serię zrzutów zaopatrzeniowych dla Armii Krajowej na terenie Lubelszczyzny. Do wykonania skomplikowanych zrzutów został wykorzystany m.in. „Szwadron nr 148 do zadań specjalnych” angielskiej Royal Air Force (RAF). W tych misjach specjalnych na terenie Polski z różnych przyczyn rozbiło się kilka maszyn RAF-u.
Był żołnierzem Kedywu i jednym z pięciu żołnierzy znajdujących się w tajnej bazie Kedywu w Rozwadowie podczas niemieckiej obławy 18 maja 1944 r. Tego dnia został śmiertelnie ranny i ślad po nim zaginął gdy zabrali Go Niemcy.
Dziś jego imię nosi wiele szkół, ulic, rond i parków. Jego czyny i bohaterskie zasługi upamiętniają liczne tablice, publikacje naukowe, a nawet film biograficzno-historyczny. Największe w Polsce muzeum, związane z Armią Krajową również nosi imię tego wielkiego Polaka i dowódcy Kedywu Armii Krajowej.
Dziś jego imię nosi wiele szkół, ulic, rond i parków. Jego czyny i bohaterskie zasługi upamiętniają liczne tablice, publikacje naukowe, a nawet film biograficzno-historyczny. Największe w Polsce muzeum, związane z Armią Krajową również nosi imię tego wielkiego bohatera Kedywu Armii Krajowej.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. Po niemieckiej agresji na Polskę walczył w podziemiu antyniemieckim, początkowo w Związku Walki Zbrojnej i następnie w Armii Krajowej w Stalowej Woli. Po powołaniu pionu Kierownictwa Dywersji AK – tzw. Kedywu, dowodził jednym z plutonów Kedywu.
Był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i jednym z 316 elitarnych komandosów zwanych „Cichociemnymi”. Po aklimatyzacji w Polsce skierowany został do szefowania Kedywem Obwodu Nisko-Stalowa Wola. W marcu ’44 r. przeniesiony został do Kedywu w Mielcu gdzie wkrótce został aresztowany przez Niemców i zamordowany.
22 stycznia 1943 r. rozkazem nr 84 o tytule „Uporządkowanie odcinka walki czynnej” Komendant Główny Armii Krajowej gen. Stefan Rowecki ps. „Grot” powołał elitarny pion Kierownictwa Dywersji tzw. „Kedyw”.
