Wiktor Czarniecki
ur. 9 kwietnia 1889 – zm. listopad 1940 r.
呕o艂nierz Wojska Polskiego II RP
Tw贸rca wczesnej antyniemieckiej konspiracji w Stalowej Woli
Wiktor Czarniecki urodzi艂 si臋 9 kwietnia 1889 r. w Irkucku na Syberii. By艂 synem zes艂a艅c贸w syberyjskich Juliana i Rozalii z d. Janusz. W Irkucku uko艅czy艂 szko艂臋 przemys艂ow膮 po czym pojecha艂 do Wilna gdzie uko艅czy艂 Szko艂臋 Handlow膮 w 1909 r. Tego samego roku odby艂 s艂u偶b臋 wojskow膮 w carskiej Armii Imperium Rosyjskiego, a nast臋pnie w 1910 r. rozpocz膮艂 studia na politechnice i Komercyjnym Instytucie w Sankt Petersburgu. Tutaj te偶 uko艅czy艂 wojskow膮 szko艂臋 artylerii. Po uko艅czeniu nauki pracowa艂 w Rosji przy budowie „偶elaznej drogi” kolei Transsyberyjskiej na odcinku Bajkalsko-Amurskim.
S艂u偶ba w wojsku na wielu frontach
W 1914 r. zosta艂 zmobilizowany do Armii Kaukaskiej wojsk Imperium Rosyjskiego, z kt贸r膮 w 1916 r. walczy艂 na froncie kaukaskim i zosta艂 ranny.
W grudniu 1917 r. wst膮pi艂 do nowo sformowanego I Korpusu Polskiego w Rosji pod dow贸dztwem gen. J贸zefa Dowbor-Mu艣nickiego. Podczas 艣艂u偶by w Korpusie Polskim zosta艂 uj臋ty rzez bolszewik贸w i wywieziony do obozu w B艂agowieszcza艅sku na Syberii, z kt贸rego uda艂o mu si臋 zbiec i przej艣膰 do nowo sformowanej Samodzielnej Armii Zachodniej pod dow贸dztwem admira艂a Aleksandra Ko艂czaka na po艂udniowym Uralu. S艂u偶y艂 jako adiutant w korpusie artyleryjskim ksi臋cia Golicyna, a nast臋pnie przeszed艂 do legion贸w czeskich by walczy膰 z bolszewikami na po艂udniowym Uralu.
W grudniu 1918 r. znalaz艂 si臋 w artylerii 5 Dywizji Syberyjskiej Wojska Polskiego na Syberii gdzie zosta艂 dow贸dc膮 poci膮gu pancernego. W styczniu 1920 r. po kapitulacji 5 Dywizji uciek艂 do Chin i drog膮 morsk膮 dosta艂 si臋 do Polski. W Polsce ponownie zacz膮艂 s艂u偶b臋 w wojsku II RP w lipcu 1920 r. Walczy艂 w wojnie polsko-bolszewickiej pocz膮tkowo w obronie Warszawy, a potem w polskiej kontrofensywie. Ko艅cem sierpnia 1920 r. kolejny raz znalaz艂 si臋 w bolszewickiej niewoli, z kt贸rej uda艂o si臋 mu zbiec na trzeci dzie艅.聽W 1922 r. w stopniu kapitana zosta艂 zdemobilizowany.
Okres mi臋dzywojenny
Wiktor Czarniecki po demobilizacji przeprowadzi艂 si臋 do Poznania gdzie podj膮艂 prac臋 w Zak艂adach H. Cegielskiego jako konstruktor przyrz膮d贸w i narz臋dzi. Nast臋pnie w latach 1928-1932 zamieszka艂 w Toruniu i pracowa艂 w Warsztacie Amunicyjnym nr 3 Wojska Polskiego II RP jako kierownik biura technicznego. W latach 1933-1938 przeni贸s艂 si臋 do Radomia gdzie podj膮艂 prac臋 w dziale technicznym Wojskowej Wytw贸rni Sprz臋tu Przeciwgazowego.
W styczniu 1938 r. przyby艂 do Stalowej Woli by podj膮膰 prac臋 w nowo powsta艂ych Zak艂adach Po艂udniowych (Centralnego Okr臋gu Przemys艂owego). W stalowowolskich ZP pracowa艂 jako kierownik strzelnicy do wybuchu II wojny.
Konspiracja i aresztowanie
W 1939 r. od samego pocz膮tku niemieckiej okupacji Stalowej Woli podj膮艂 si臋 dzia艂alno艣ci konspiracyjnej. Na Podkarpaciu organizowa艂 przerzuty oficer贸w i 偶o艂nierzy Wojska Polskiego na W臋gry.
W czerwcu 1940 r. przebywa艂 w okolicach Sanoka gdzie zosta艂 aresztowany przez Niemc贸w. Z Sanoka zosta艂 wywieziony do niemieckiego obozu KL Auschwitz do O艣wi臋cimia gdzie zgin膮艂 w listopadzie 1940 r.
Odnzaczenia
Za bohatersk膮 walk臋 z Bolszewikami zosta艂 odznaczony krzy偶em Virtuti Militari V Klasy. By艂 偶onaty, mia艂 cztery c贸rki: Barbar臋, Danut臋, Lassot臋 Mari臋 i Irm臋.
Cze艣膰 Jego Pami臋ci!
MW/Fundacja KEDYW
Bibliografia: Archiwum Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji), Dionizy Garbacz „Brunatne Lata”. Fot. Archiwum Dionizego Garbacza.
Pierwsze w Polsce Muzeum Kedywu – elitarnego pionu dywersyjnego Armii Krajowej powstaje w czynie spo艂ecznym z inicjatywy Fundacji KEDYW. Nasza dzia艂alno艣膰 opiera si臋 na wolontariacie i darowiznach ludzi dobrej woli. Bez twojego wsparcia nie osi膮gniemy celu! WESPRZYJ NAS!聽
Konto bankowe: SANBank Nadsa艅ski Bank Sp贸艂dzielczy
Nr konta: 05 9430 0006 0046 7597 2000 0001
KOD SWIFT: POLUPLPR
Lub bezpiecznie kart膮 p艂atnicz膮 przez system p艂atno艣ci PayPal