W 1944 roku w ramach tajnej niemieckiej akcji zacierania zbrodni o kryptonimie „Aktion 1005” do Rozwadowa wysłana została grupa, której zadaniem było zniszczenie rowu obozowego zawierającego 500 zwłok. Na tym terenie znajduje się dziś prowizoryczny parking, śmietniki oraz część cmentarza parafialnego z Mogiłą Zbiorową zamordowanych w egzekucjach w Rozwadowie i Charzewicach 19 i 20 października 1943 roku.
Dzień po rozstrzelaniu 65 więźniów w Rozwadowie, Niemcy wykonali kolejną egzekucję na terenie dzisiejszej Stalowej Woli. W drugiej z rzędu zbiorowej egzekucji Niemcy rozstrzelali 25 Polaków, tym razem w odwecie za zlikwidowanie przez Armię Krajową niemieckiego zarządcy majątku Lubomirskich w Charzewicach.
Egzekucja Polaków w Stalowej Woli-Rozwadowie była odwetem za zlikwidowanie przez Armię Krajową posterunku policji i jego komendanta volksdeutscha Alberta Alschera we Wrzawach koło Sandomierza.
Był żołnierzem antyniemieckiej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), Armii Krajowej (AK). Po wejściu Sowietów dowódcą antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). W 1946 r. został skazany i zamordowany przez komunistów w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie.
80 lat temu żołnierze warszawskich struktur Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej wsparci przez lokalne oddziały AK, wykonali wyrok Polskiego Państwa Podziemnego na niemieckim zarządcy majątku Lubomirskich w Charzewicach. Martin Fuldner został zlikwidowany za zlecenie bestialskiego mordu na rodzinie Horodyńskich i gościach wesela w Dworze Horodyńskich w pobliskim Zbydniowie w czerwcu 1943 roku.
Był mieszkańcem Stalowej Woli i kolporterem konspiracyjnej prasy za co został aresztowany i osadzony w niemieckim obozie KL Auschwitz gdzie zginał.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji został żołnierzem placówki Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) „Wilcze Łyko” w Rozwadowie. Po powołaniu AK rozwadowska placówka ZWZ została placówką AK o krypt. „152”, w której dowodził plutonem krypt. “Az-2″.
