Bolesław Buła był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji został kolporterem konspiracyjnego pisma „Odwet” w Stalowej Woli. W 1941 r. aresztowany przez Gestapo i wywieziony do niemieckiego obozu zagłady KL Auschwitz, gdzie wkrótce po przybyciu zginął.
Kpt. Kazimierz Pilat ps. „Zaremba” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji został powołany pierwszym komendantem ZWZ w Stalowej Woli, a następnie pierwszym komendantem obwodu Nisko-Stalowa Wola AK. W marcu ’44 r. aresztowany przez Gestapo, brutalnie torturowany i zabity. Według niemieckiego lekarza został pochowany w pobliżu aresztu Gestapo w Stalowej Woli. Teren gdzie prawdopodobnie został pochowany jest dziś Parkiem noszącym jego imię.
Kpt. Tadeusz Gajda ps. „Tarzan” był żołnierzem antyniemieckiej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), Armii Krajowej (AK) i dowódcą antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). W 1946 r. skazany i zamordowany przez komunistów w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. W 2017 r. odnaleziony i zidentyfikowany przez IPN, w 2019 r. spoczął na rodzinnym cmentarzu w Stalowej Woli-Rozwadowie.
Dziś swoje 105. urodziny obchodzi mjr. Maria Mirecka-Loryś. W czasie niemieckiej okupacji została łączniczką Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) i wkrótce komendantką Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet (NOWK) na Centralny Okręg Przemysłowy (COP) w Stalowej Woli. Po scaleniu NOW z Armią Krajową została komendantką Wojskowej Służby Kobiet (WSK-AK) na Podokręg Rzeszów. W 1945 r. mianowana Komendantką Główną antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet (NZWK) na całą Polskę.
Stanisław Korfel ps. „Korski” był w okresie międzywojennym żołnierzem Wojska Polskiego II RP. Po niemieckiej agresji na Polskę walczył w podziemiu antyniemieckim, początkowo w Związku Walki Zbrojnej, a następnie w Armii Krajowej w Stalowej Woli (woj. podkarpackie). Po powołaniu pionu Kierownictwa Dywersji – tzw. „Kedywu” – został dowódcą jednego z plutonów Kedywu AK obwodu Nisko-Stalowa Wola.
Podporucznik Kazimierz Gajda ps. „Orlę” w czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem partyzanckiego oddziału NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka. Po ’44 nie złożył broni i podjął dalszą walkę przeciwko Sowietom i polskim komunistom przechodząc do Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). Początkowo znalazł się w oddziale NZW Stanisława Pelczara „Majki”, a następnie przeszedł do oddziału NZW swojego brata stryjecznego Tadeusza Gajdy „Tarzana”.
29 stycznia 1944 r. w Pełkiniach koło Jarosławia (woj. podkarpackie) Niemcy rozstrzelali 21 zakładników w odwecie za zastrzelenie dwóch policjantów przez żołnierzy AK. Wśród ofiar egzekucji było siedmiu żołnierzy Korpusu Zachodniego Armii Krajowej ze Stalowej Woli (woj. podkarpackie). Była to trzecia i ostatnia grupa żołnierzy stalowowolskiego KZ-AK, którą Niemcy rozstrzelali na przełomie 43-44 roku. Trzy egzekucje na żołnierzach KZ-AK zakończyły jego działalność w Stalowej Woli.
