By艂 pracownikiem Zak艂ad贸w Po艂udniowych w Stalowej Woli i jednym z tw贸rc贸w konspiracyjnej kom贸rki S艂u偶by Zwyci臋stwu Polski (SZP) i Zwi膮zku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Stalowej Woli. Zamordowany zosta艂 18 czerwca 1940 roku w niemieckiej katowni w Tarnowie.
By艂 偶o艂nierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji pracownikiem Zak艂ad贸w Po艂udniowych (COP) w Stalowej Woli, gdzie zainicjowa艂 utworzenie kom贸rki konspiracyjnej S艂u偶by Zwyci臋stwu Polski (SZP). Po przekszta艂ceniu SZP w Zwi膮zek Walki Zbrojnej (ZWZ) mianowany zosta艂 pierwszym komendantem ZWZ. Zgin膮艂 w niemieckim obozie KL Auschwitz.
By艂 oficerem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji zosta艂 pierwszym komendantem ZWZ w Stalowej Woli i pierwszym komendantem Obwodu Nisko鈥揝talowa Wola Armii Krajowej. W ’44 r. aresztowany, brutalnie torturowany i zamordowany w siedzibie Gestapo w Stalowej Woli. Nie zdradzi艂 nikogo.
W latach 1939-1990 walczy艂 we wszystkich trzech konspiracjach. Po wojnie wi臋ziony i torturowany przez komunist贸w. Dwukrotnie odm贸wi艂 awansu 贸wczesnemu prezydentowi III RP i komuni艣cie Aleksandrowi Kwa艣niewskiemu odpowiadaj膮c: 鈥濼o ja w komunistycznych kazamatach zdrowie straci艂em, a teraz mam stawa膰 w jednym szeregu z tymi, kt贸rzy o utrzymanie komunizmu walczyli? Nigdy!鈥
22 stycznia 1943 r. rozkazem nr 84 o tytule 鈥濽porz膮dkowanie odcinka walki czynnej鈥 Komendant G艂贸wny Armii Krajowej gen. Stefan Rowecki ps. „Grot” powo艂a艂 elitarny pion Kierownictwa Dywersji tzw. „Kedyw”.
By艂 偶o艂nierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji zosta艂 偶o艂nierzem plac贸wki Zwi膮zku Walki Zbrojnej (ZWZ) 鈥濿ilcze 艁yko鈥 w Rozwadowie. Po powo艂aniu AK rozwadowska plac贸wka ZWZ zosta艂a plac贸wk膮 AK o krypt. 鈥152鈥, w kt贸rej dowodzi艂 plutonem krypt. 鈥淎z-2″.
W czasie niemieckiej okupacji by艂 偶o艂nierzem ZWZ, AK i antykomunistycznej WiN w Rozwadowie. W komunistycznej PRL by艂 represjonowany i wi臋ziony. W ubeckich katowniach straci艂 zdrowie ale nigdy nie zdradzi艂 swoich koleg贸w z konspiracji. Zmar艂 w 1972 roku, nie do偶y艂 wolnej Polski.
