Bronisław Danielewicz
ur. 4 kwietnia 1911 r. – zm. 5 kwietnia 1944 r.
Urodził się 4 kwietnia 1911 roku we Włodzimierzu Wołyńskim na Kresach Wschodnich. Syn Leona Danielewicza i Wiktorii Kondrackiej. Odbył służbę wojskową i podjął pracę jako ślusarz. W lutym 1938 roku przyjął się do pracy w Zakładach Południowych Stalowej Woli na stanowisko ślusarza. Mieszkał we wsi Pławo, dzisiejszej dzielnicy Stalowej Woli. Podczas niemieckiej okupacji podjął się pracy konspiracyjnej, był żołnierzem placówki Armii Krajowej o krypt. „154” w Stalowej Woli. Był żonaty i miał dwoje dzieci, córkę Danutę i syna Ryszarda.
Aresztowanie i wyrok
W marcu 1944 roku znalazł się w grupie aresztowanych żołnierzy AK w Stalowej Woli. 27 marca 1944 roku aresztowani akowcy znaleźli się na niemieckim obwieszczeniu, które mówiło, że 5 kwietnia 1944 roku zostały rozstrzelane 33 osoby „za należność do nielegalnej organizacji”. Miejsce jego egzekucji i pochówku jest nieznane.
Cześć Jego Pamięci!
MW
zródło: Dionizy Garbacz „Brunatne Lata”, Stanisław Dąbrowa-Kostka „Hitlerowskie Afisze Śmierci”.