W czasie niemieckiej okupacji by艂a 艂膮czniczk膮 Armii Krajowej w Stalowej Woli. Po 艣mierci m臋偶a, dow贸dcy Kedywu Obwodu Nisko-Stalowa Wola Armii Krajowej przedosta艂a si臋 do Warszawy, tam skierowana zosta艂a do Komendy G艂贸wnej AK i wkr贸tce walczy艂a w Powstaniu Warszawskim. W PW przesz艂a szlak bojowy od Woli do Starego Miasta gdzie zgin臋艂a podczas pr贸by przekroczenia Wis艂y.
29 sierpnia 1942 roku do Rozwadowa przyjecha艂 pierwszy transport 呕yd贸w przeznaczonych do pracy przymusowej w niemieckim zak艂adzie 鈥濻tahlwerke Braunschweig GmbH – Werk Stalowa Wola鈥. W skonfiskowanych Zak艂adach Po艂udniowych – Centralnego Okr臋gu Przemys艂owego w Stalowej Woli Niemcy rozwijali produkcj臋 zbrojeniow膮, kt贸r膮 zasili膰 mieli 偶ydowscy niewolnicy. Pocz膮tkowy plan zak艂ada艂 zakwaterowanie przywiezionych 呕yd贸w w by艂ym obozie koszarowym Wehrmachtu na tzw. 鈥瀏贸rce鈥.
W czasie niemieckiej okupacji by艂 偶o艂nierzem NOW i AK. W 1943 roku zosta艂 偶o艂nierzem Kedywu Armii Krajowej Obwodu Nisko-Stalowa Wola. Po wojnie wyemigrowa艂 do USA gdzie uko艅czy艂 studia i zosta艂 profesorem medycyny. W USA by艂 jednym z pionier贸w w dziedzinie bada艅 metabolizmu oraz za艂o偶ycielem pierwszego w USA instytutu bada艅 metabolizmu.
Zamordowany przez Niemc贸w w lipcu 1944 roku Zygmunt Kajzer ps. 鈥濵a艂y鈥 przeniesiony zosta艂 z Niska do Rozwadowa (obecnie dzielnica Stalowej Woli, woj. podkarpackie) po wycofaniu si臋 Niemc贸w. Pochowany zosta艂 w jednym grobie z poleg艂ym w maju dow贸dc膮 Kedywu Stanis艂awem Be艂偶y艅skim ps. 鈥濳ret鈥, kt贸rego ekshumacja odby艂a si臋 dzie艅 p贸藕niej.
W czasie niemieckiej okupacji by艂 偶o艂nierzem Zwi膮zku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej w Rozwadowie. Po wojnie z Niemcami do艂膮czy艂 do antykomunistycznej konspiracji za co w PRL by艂 wi臋ziony i brutalnie represjonowany przez komunist贸w. Nigdy nikogo nie zdradzi艂. Zmar艂 w 1972 roku, nie do偶y艂 wolnej Polski.
W czasie niemieckiej okupacji by艂 pracownikiem niemieckich zak艂ad贸w zbrojeniowych 鈥濻tahlwerke Braunschweig GmbH – Werk Stalowa Wola鈥 w Stalowej Woli i 偶o艂nierzem Kedywu Armii Krajowej. Gdy w ’44 r. zosta艂 aresztowany podczas niemieckiej ob艂awy, zdecydowa艂 si臋 zosta膰 konfidentem. Na chwil臋 sprawa ucich艂a bo ko艅czy艂a si臋 niemiecka okupacja, ale polskie podziemie nie zapomnia艂o jego zdrady.
Gdy 1 sierpnia 1944 roku w tzw. godzin臋 „W” w Warszawie wybucha艂o Powstanie Warszawskie, o godz. 17.00 do Stalowej Woli (woj. podkarpackie) wkroczy艂y pierwsze oddzia艂y sowieckiej Armii Czerwonej. W rejonie ulic Mickiewicza i Staszica dosz艂o do pierwszych star膰 Sowiet贸w z Niemcami. Walki na terenie Stalowej Woli trwa艂y do nast臋pnego dnia, w czasie walk sp艂on臋艂o kilka budynk贸w, w tym Ratusz w Rozwadowie.
