W czasie okupacji była łączniczką i sanitariuszką w ZWZ i AK, początkowo w placówce Rejowiec na Lubelszczyźnie, później w „Kompani Warszawskiej” dowodzonej przez kpt. Tadeusza Sztumberka–Rychtera ps. „Żegota” oraz w oddziale NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka, z którym w czerwcu ’44 r. walczyła w największej niemieckiej akcji przeciwpartyzanckiej na tzw. Porytowym Wzgórzu.
Był kapelanem stalowowolskiej Narodowej Organizacji Wojskowej oraz Armii Krajowej, nauczycielem tajnego nauczania, redaktorem prasy podziemnej i niezwykle zasłużonym dla konspiracji. Dzięki jego staraniom powstały dwa pierwsze kościoły w Stalowej Woli. Pierwszy wynegocjował u niemieckiego okupanta, drugi z komunistami.
W czasie niemieckiej okupacji początkowo był łącznikiem AK. Później przeszedł szkolenie w oddziale NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka i został partyzantem oddziału. W ’43 r. został aresztowany przez Niemców i wywieziony do III Rzeszy. Do Polski powrócił w 1945 r.
Był oficerem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji został pierwszym komendantem ZWZ w Stalowej Woli i pierwszym komendantem Obwodu Nisko–Stalowa Wola Armii Krajowej. W ’44 r. aresztowany, brutalnie torturowany i zamordowany w siedzibie Gestapo w Stalowej Woli. Nie zdradził nikogo.
W latach 1939-1990 walczył we wszystkich trzech konspiracjach. Po wojnie więziony i torturowany przez komunistów. Dwukrotnie odmówił awansu ówczesnemu prezydentowi III RP i komuniście Aleksandrowi Kwaśniewskiemu odpowiadając: „To ja w komunistycznych kazamatach zdrowie straciłem, a teraz mam stawać w jednym szeregu z tymi, którzy o utrzymanie komunizmu walczyli? Nigdy!”
Był w czasie niemieckiej okupacji żołnierzem Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), później Armii Krajowej. W 1943 r. zagrożony aresztowaniem został skierowany do oddziału NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka, w którym pozostał do końca okupacji. Z oddziałem ”Ojca Jana” walczył w największej bitwie z Niemcami na tzw. Porytowym Wzgórzu.
Był żołnierzem antyniemieckiej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) i Armii Krajowej (AK). Po wejściu Sowietów dowódcą antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). W 1946 r. skazany i zamordowany przez komunistów w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie.
