Był pracownikiem Zakładów Południowych (COP) w Stalowej Woli, a później najmłodszym żołnierzem oddziału NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka. Zginął w 1943 r. w niemieckiej obławie na oddział. Miał zaledwie 16 lat.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP, walczył w kampani wrześniowej ’39 r. W czasie niemieckiej okupacji mieszkał w Rozwadowie i kolportował konspiracyjne pismo „Odwet”. Był określony „fanatycznym Polakiem” przez Niemców, za co został zgładzony w Auschwitz.
Był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i jednym z 316 elitarnych komandosów zwanych „cichociemnymi”. Po aklimatyzacji w Polsce skierowany został do szefowania Kedywem Obwodu Nisko-Stalowa Wola. W marcu ’44 r. przeniesiony został do Kedywu inspektoratu w Mielcu gdzie wkrótce został aresztowany przez Niemców i zamordowany.
W okresie międzywojennym był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji żołnierz ZWZ i AK w Stalowej Woli. W 1944 r. rozstrzelany w grupie 33 osób skazanych przez Niemców na karę śmierci za przynależność do nielegalnej organizacji.
W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem Armii Krajowej w Ulanowie (woj. podkarpackie). Jako żołnierz AK uczestniczył m.in. w tzw. Akcji „31” – nieudanej akcji odbicia z Gestapo w Stalowej Woli komendanta Obwodu Nisko–Stalowa Wola AK kpt. Kazimierza Pilata ps. „Zaremba”.
Był pracownikiem Zakładów Południowych (COP) i kolporterem konspiracyjnego pisma „Odwet” w Stalowej Woli, za co zginął w niemieckim obozie KL Auschwitz.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. Walczył w wojnie polsko-ukraińskiej, polsko-bolszewickiej i w wojnie obronnej we wrześniu 1939 r. W czasie niemieckie okupacji był komendantem Obwodu Armii Krajowej Nisko-Stalowa Wola i Obwodu Dębica. Po wejściu Sowietów pozostał w konspiracji antykomunistycznej, za co został aresztowany i skazany na komunistyczne więzienie.
