Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji został żołnierzem placówki Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) krypt. „Wilcze Łyko” w Rozwadowie. Po przemianowaniu rozwadowskiej placówki ZWZ w AK został mianowany dowódcą plutonu krypt. „Az-2” obejmujący Charzewice.
W czasie niemieckiej okupacji był mieszkańcem Pysznicy i lekarzem w Stalowej Woli. Wspomagał konspirację lecząc partyzantów z Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) i Armii Krajowej działających na północnym Podkarpaciu.
W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), Armii Krajowej (AK) oraz dowódcą w antykomunistycznym Narodowym Zjednoczeniu Wojskowym (NZW). Dzień po zamordowaniu w ubeckim więzieniu jego ojca, komuniści skazali go na karę śmierci i jak ojciec wkrótce zginął.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem antyniemieckiej NOW i AK, później komendantem PAS w antykomunistycznej NZW. Pochodził ze słynnej partyzanckiej rodziny Gajdów z Charzewic. Zamordowany został przez komunistów w 1946 roku w ubeckim więzieniu na Zamku w Rzeszowie. Ciało do dziś nie zostało odnalezione.
W czasie niemieckiej okupacji była łączniczką Armii Krajowej w Stalowej Woli. Po śmierci męża, dowódcy Kedywu Armii Krajowej Obwodu Nisko-Stalowa Wola przedostała się do Warszawy gdzie skierowana została do Komendy Głównej AK i wkrótce walczyła w Powstaniu Warszawskim. W PW przeszła szlak bojowy od Woli do Starego Miasta, zginęła podczas próby przekroczenia Wisły na starym mieście.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji żołnierzem placówki krypt. „Wilcze Łyko” Armii Krajowej w Rozwadowie. Po wojnie z Niemcami został członkiem antykomunistycznego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Zmarł w wieku 55 po ciężkich chorobach, których doznał w komunistycznych więzieniach.
W czasie niemieckiej okupacji był pracownikiem niemieckich zakładów zbrojeniowych „Stahlwerke Braunschweig GmbH – Werk Stalowa Wola” (okupowanych Zakładów Południowych (COP) oraz żołnierzem placówki „154” Armii Krajowej w Stalowej Woli. Zamordowany został w 1944 roku w niemieckiej egzekucji.
