Zamordowany przez Niemców w lipcu 1944 roku Zygmunt Kajzer ps. „Mały” przeniesiony został z Niska do Rozwadowa (obecnie dzielnica Stalowej Woli, woj. podkarpackie) po wycofaniu się Niemców. Pochowany został w jednym grobie z poległym w maju dowódcą Kedywu Stanisławem Bełżyńskim ps. „Kret”, którego ekshumacja odbyła się dzień później.
W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej w Rozwadowie. Po wojnie z Niemcami dołączył do antykomunistycznej konspiracji za co w PRL był więziony i brutalnie represjonowany przez komunistów. Nigdy nikogo nie zdradził. Zmarł w 1972 roku, nie dożył wolnej Polski.
W czasie niemieckiej okupacji był pracownikiem niemieckich zakładów zbrojeniowych „Stahlwerke Braunschweig GmbH – Werk Stalowa Wola” w Stalowej Woli i żołnierzem Kedywu Armii Krajowej. Gdy w ’44 r. został aresztowany podczas niemieckiej obławy, zdecydował się zostać konfidentem. Na chwilę sprawa ucichła bo kończyła się niemiecka okupacja, ale polskie podziemie nie zapomniało jego zdrady.
Na wieść o rozpoczęciu przez Armię Krajową Powstania Warszawskiego, szef niemieckiej Gestapo Heinrich Himmler wydał rozkaz zamordowania przetrzymywanego w niemieckim obozie na terenie III Rzeszy Komendanta Głównego Armii Krajowej i twórcę Kedywu gen. Stefana Roweckiego ps. „Grot”.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. Walczył w obronie Warszawy we wrześniu ’39 r. W czerwcu ’44 r. dowodził oddziałem NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka podczas największej niemieckiej akcji przeciwpartyzanckiej na tzw. „Porytowym Wzgórzu”. Dzięki jego znajomości terenu zdołał wyprowadzić kilka tysięcy partyzantów z niemieckiej obławy. Zginął w ’54 r. w niewyjaśnionych okolicznościach na motocyklu.
Był przed wojną żołnierzem Korpusu Ochrony Pogranicza. We wrześniu ’39 walczył z Niemcami. W czasie okupacji stworzył oddział dywersyjny Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) w Zbydniowie koło Stalowej Woli (woj. podkarpackie). W ramach umów scaleniowych z Armią Krajową dowodził później patrolem dywersyjnym placówki AK w Zbydniowie.
Do końca lipca 1944 roku Niemcy zdołali mocno osłabić struktury Armii Krajowej w obwodzie niżańsko-stalowowolskim rozpracowując i aresztując wielu żołnierzy obwodu. Większość oddziałów AK w obwodzie nie była w stanie podjąć zamierzonych działań w ramach akcji „Burza”. W Stalowej Woli nie udało się AK zabezpieczyć miasta i Zakładów Południowych (COP). Ale pomimo tak dużych problemów organizacyjnych w obwodzie udało się pod kierownictwem Kedywu wyzwolić samodzielnie przynajmniej jedną miejscowość – miasto Rudnik nad Sanem.
