Był mieszkańcem Stalowej Woli i pracownikiem okupowanych Zakładów Południowych (COP). W czasie wojny był żołnierzem placówki Armii Krajowej krypt. „154” w Stalowej Woli. Zginął w 1943 r. podczas próby ucieczki z transportu do niemieckiego więzienia.
W nocy z 30 na 31 grudnia 1943 roku żołnierze NOW podjęli próbę odbicia z niemieckiego aresztu kpt. Adama Mireckiego – ówczesnego komendanta okręgu lwowskiego Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), więzionego w budynku przedwojennego Sądu Grodzkiego w Rozwadowie (obecnie Galeria Alfonsa Karpińskiego w Stalowej Woli).
Egzekucja w Woli Zarczyckiej była drugą z trzech egzekucji na żołnierzach KZ-AK aresztowanych początkiem grudnia 1943 roku w Stalowej Woli.
Przed wojną przyjechał do Stalowej Woli tworzyć pierwszą szkołę. W czasie okupacji był jednym z organizatorów i nauczycieli tajnego nauczania. Był szefem Wywiadu Strategicznego Armii Krajowej w Stalowej Woli. Po rozwiązaniu AK przeszedł do Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Po wojnie prześladowany, więziony i torturowany przez komunistów.
80 lat temu Niemcy rozstrzelali i zakopali w zbiorowym dole 10 żołnierzy dywersyjnego oddziału Korpusu Zachodniego Armii Krajowej w Stalowej Woli (woj. podkarpackie). Egzekucja polskich patriotów odbyła się podczas święcenia kościoła pw. św. Floriana, który Niemcy pozwolili wcześniej przenieść polskiej ludności z pobliskiej wsi, w której rozpoczynali budowę poligonu dla Luftwaffe.
W nocy z 7 na 8 grudnia 1943 roku żołnierze dywersyjnego Korpusu Zachodniego i Kedywu Armii Krajowej Obwodu Nisko-Stalowa Wola wspólnie wyruszyli na akcję wydobycia zakopanej we wrześniu 1939 roku broni. Choć akcja się powiodła, niemiecki wywiad już tego samego dnia wpadł na trop żołnierzy KZ i rozpoczęły się aresztowania. W efekcie po kilku dniach polowań Niemcy zdołali aresztować prawie wszystkich żołnierzy KZ i wkrótce niemalże wszyscy zginęli w grupowych egzekucjach.
Był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i jednym z 316 elitarnych cichociemnych spadochroniarzy PSZ. Po zrzuceniu do Polski skierowany został do Kedywu Obwodu Nisko-Stalowa Wola Armii Krajowej gdzie przez kilka miesięcy pełnił funkcję szefa Kedywu.
