11 sierpnia 1904 r. urodził się niezłomny Rudolf Golik ps. „Zagłoba” – żołnierz ZWZ, AK i WiN | Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji)

Rudolf Golik ps. „Zych”, „Zagłoba”

11 sierpnia 1904 r. – 5 czerwca 1972 r.

Żołnierz Wojska Polskiego II RP
Żołnierz Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) placówki „Wilcze Łyko” w Rozwadowie
Żołnierz Armii Krajowej (AK) placówki „Wilcze Łyko”, „152” w Rozwadowie
Komendant Wojskowej Ochrony Powstania (WSOP) – Obwodu NIsko–Stalowa Wola AK
Żołnierz Wolność i Niezawisłość (WiN) placówka Rozwadów

Rudolf Golik urodził się 11 sierpnia 1904 roku. Rodzina jego pochodziła z Pilchowa koło Stalowej Woli (woj. podkarpackie). Przed wojną wprowadził się do własnego domu w Charzewicach przy ul. Lipowej (obecnie dzielnicy Stalowej Woli), gdzie do dziś mieszkają następne pokolenia Golików. W okresie międzywojennym odbył służbę wojskową w Marynarce Wojennej w Pińsku (Kresy Wschodnie). Był wielkim Patriotą i człowiekiem o wielkim sercu. Pomagał wszystkim, którzy potrzebowali pomocy, często narażając swoje życie. Był bardzo lubiany i ceniony wśród żołnierzy konspiracji w Rozwadowie (obecnie dzielnica Stalowej Woli).

Konspiracja

W konspiracji działał od samego jej początku. Najpierw w tajnej komórce konspiracyjnej o kryptonimie „Wilcze Łyko” w Rozwadowie, która weszła później w skład Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) i finalnie w Armię Krajową. Był żołnierzem i dowódcą plutonu Charzewice w placówce. Pełnił również funkcję oficera broni w Komendzie Obwodu Nisko–Stalowa Wola AK i komendanta Wojskowej Straży Ochrony Powstania (WSOP), której zadaniem miała być osłona Charzewic i Rozwadowa w czasie odwrotu Niemców podczas ogólnopolskiego powstania w tzw. akcji „Burza”. Zadanie plutonu „Zagłoby” miało polegać na zabezpieczaniu drogi na przejeździe kolejowym Rozwadów–Turbia przed dawnym majątkiem Lubomirskich (obecnie park dworski). W tym miejscu przeszedł front sowiecko-niemiecki w sierpniu 1944 roku, po którego przejściu zostało sporo porzuconej broni. Żołnierze z plutonu „Zagłoby” przechwycili i zamelinowali porzuconą wówczas po walkach broń.

Rudolf Golik jako żołnierz AK brał udział w wielu akcjach. Uczestniczył w osłanianiu słynnej Akcji „F”, której zadaniem było wykonanie wyroku na niemieckim zarządcy majątku Lubomirskich Martinie Fuldnerze i jego rodzinie. Brał udział w planowaniu Akcji „31” mającej na celu odbicie komendanta Obwodu Nisko–Stalowa Wola AK Kazimierza Pilata ps. „Zaremba” z więzienia Gestapo w Stalowej Woli.

Jego dom na ul. Lipowej często służył do spotkań konspiratorów już od samego początku wojny. W domu często ukrywał zagrożonych aresztowaniem tzw. „spalonych” oraz rannych w walkach z Niemcami. Po zabiciu przez Gestapo komendanta Obwodu Nisko-Stalowa Wola AK Kazimierza Pilata, ukrywał u siebie w domu żonę i syna komendanta, a następnie pomógł im bezpiecznie przedostać się do Zakopanego gdzie przeżyli wojnę.

Prześladowany przez UB

Po rozwiązaniu Armii Krajowej w styczniu 1945 r. przystąpił do walki z sowieckim okupantem i polskimi komunistami w szeregach Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość (WiN) na terenie Rozwadowa. Za przynależność do AK i WiN aresztowany został przez Urząd Bezpieczeństwa (UB) i wkrótce skazany. W ubeckich więzieniach spędził wiele lat. W komunistycznych katowniach przeszedł brutalne śledztwa i torturowania. Na jednym takim przesłuchiwaniu, jak opowiadał po wojnie, wyrywano mu paznokcie. Mimo to nigdy się nie złamał i nie wydał nikogo. Jak wielu jego kolegów, wrócił schorowany po kilku latach komunistycznego więzienia.

27 kwietnia 1972 roku, po tak zwanej „odwilży”, odznaczony został przez komunistów Krzyżem Armii Krajowej za walkę w latach 1939-1945 w szeregach AK. Nie doczekał jednak wolnej Polski. Zmarł 5 czerwca 1972 roku w Charzewicach. Spoczywa na Cmentarzu Parafialnym w Rozwadowie.

Cześć Jego Pamięci!

MW / MKDAK

Bibliografia: Archiwum Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji), Maria Rehorowska „Rozwadów nad Sanem i Charzewice w konspiracji antyniemieckiej i antysowieckiej”.