Kedyw.pl

6 sierpnia 1924 r. urodził się Andrzej Niżyński ps. „Łazik” – harcerz Szarych Szeregów, żołnierz AK, Powstaniec Warszawski, żołnierz II Korpusu PSZ

6 sierpnia 1924 r. urodził się Andrzej Niżyński ps. „Łazik” – harcerz Szarych Szeregów, żołnierz AK, Powstaniec Warszawski, żołnierz II Korpusu PSZ

W czasie niemieckiej okupacji był harcerzem Szarych Szeregów w Warszawie, później żołnierzem Armii Krajowej. Walczył w Powstaniu Warszawskim w Zgrupowaniu „Żaglowiec” II Obwodu „Żywiciel”. Po wydostaniu się niemieckiego obozu przedostał się do Włoch i wstąpił do II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Zmarł w 2013 roku w USA.
1 sierpnia 1944 r. wojska sowieckie wkroczyły do Stalowej Woli

1 sierpnia 1944 r. wojska sowieckie wkroczyły do Stalowej Woli

Gdy 1 sierpnia 1944 roku w tzw. godzinę "W" w Warszawie wybuchało Powstanie Warszawskie, o godz. 17.00 do Stalowej Woli (woj. podkarpackie) wkroczyły pierwsze oddziały sowieckiej Armii Czerwonej. W rejonie ulic Mickiewicza i Staszica doszło do pierwszych starć Sowietów z Niemcami. Walki na terenie Stalowej Woli trwały do następnego dnia, w czasie walk spłonęło kilka budynków, w tym Ratusz w Rozwadowie.
31 lipca 1944 – Ostatni dzień niemieckiej okupacji Stalowej Woli

31 lipca 1944 – Ostatni dzień niemieckiej okupacji Stalowej Woli

Niemcy przestraszeni szybko zbliżającym się frontem, w ostatnich dniach lipca 1944 roku rozpoczęli odwrót na wschód. Sowiecka Armia Czerwona była już kilka kilometrów od miasta Stalowej Woli. Niemcy w pośpiechu ładowali transporty zrabowanych maszyn i sprzętu z Zakładów Południowych (COP). Masowy exodus trwał kilka dni. 31 lipca 1944 roku było słychać już walki w sąsiednim Nisku. Koniec niemieckiej okupacji był już blisko.
30 lipca 1954 r. zginął niezłomny Bolesław Usow ps. „Konar” – dowódca w NOW, AK i NZW

30 lipca 1954 r. zginął niezłomny Bolesław Usow ps. „Konar” – dowódca w NOW, AK i NZW

Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. Walczył w obronie Warszawy we wrześniu '39 r. W czerwcu '44 r. dowodził oddziałem NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka podczas największej niemieckiej akcji przeciwpartyzanckiej na tzw. „Porytowym Wzgórzu”. Dzięki jego znajomości terenu zdołał wyprowadzić kilka tysięcy partyzantów z niemieckiej obławy. Zginął w '54 r. w niewyjaśnionych okolicznościach na motocyklu.
Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji)