W czasie niemieckiej okupacji była łączniczką i sanitariuszką NOW, AK i w NZW, któremu dowodził jej mąż Franciszek Przysiężniak ps. „Ojciec Jan”. W chwili śmierci była w siódmym miesiącu ciąży i miała zaledwie 22 lata.
Niezłomny Tadeusz Zakrzewski był komendantem antykomunistycznej NZW w Rozwadowie. W 1946 r. został postrzelony przez funkcjonariuszy UB podczas ataku NZW na posterunek UB w Rozwadowie. Zmarł następnego dnia od odniesionych ran.
W latach 1939-1990 walczył we wszystkich trzech konspiracjach. Po wojnie więziony i torturowany przez komunistów. Dwukrotnie odmówił awansu ówczesnemu prezydentowi III RP i komuniście Aleksandrowi Kwaśniewskiemu odpowiadając: „To ja w komunistycznych kazamatach zdrowie straciłem, a teraz mam stawać w jednym szeregu z tymi, którzy o utrzymanie komunizmu walczyli? Nigdy!”
Był żołnierzem antyniemieckiej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) i Armii Krajowej (AK). Po wejściu Sowietów dowódcą antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). W 1946 r. skazany i zamordowany przez komunistów w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie.
Była łączniczką Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) i komendantką Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet (NOWK) na Centralny Okręg Przemysłowy (COP). Po scaleniu NOW z Armią Krajową została komendantką Wojskowej Służby Kobiet (WSK-AK) na Podokręg Rzeszów. W 1945 r. mianowana Komendantką Główną antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet (NZWK) na całą Polskę. Odeszła w 2022 r. w wieku 106 lat.
Był w czasie niemieckiej okupacji żołnierzem partyzanckiego oddziału NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka. Po ’44 nie złożył broni i podjął dalszą walkę przeciwko Sowietom i polskim komunistom przechodząc do Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW). Początkowo był w oddziale NZW Stanisława Pelczara „Majki”, a następnie przeszedł do oddziału NZW swojego brata stryjecznego Tadeusza Gajdy „Tarzana”.
Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji żołnierz NOW, AK i NZW. Pochodził ze słynnej partyzanckiej rodziny Gajdów z dzisiejszej Stalowej Woli. Zginął w 1946 r. w ubeckim więzieniu.
