Był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji żołnierzem placówki „Wilcze Łyko” Armii Krajowej w Rozwadowie oraz żołnierzem antykomunistycznej „Wolność i Niezawisłość”. Zmarł w wieku 55 po ciężkich chorobach, których nabawił się w komunistycznych kazamatach.
W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem ZWZ, AK i antykomunistycznej WiN w Rozwadowie. W komunistycznej PRL był represjonowany i więziony. W ubeckich katowniach stracił zdrowie ale nigdy nie zdradził swoich kolegów z konspiracji. Zmarł w 1972 roku, nie dożył wolnej Polski.
Był pracownikiem Zakładów Południowych (COP) w Stalowej Woli, niezłomnym żołnierzem stalowowolskiej Armii Krajowej i partyzanckiego oddziału Jana Orła „Kmicica”. Zginął w kwietniu 1945 r. Zastrzelony został przez milicjanta po brawurowej akcji, w której zastrzelił funkcjonariusza UB przed siedzibą Urzędu Bezpieczeństwa w Stalowej Woli.
Kazimierz Moskal był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji żołnierz ZWZ i komendant AK. Po wejściu Sowietów nie złożył broni i kontynuował walkę w antykomunistycznej WiN. Aresztowany przez UB w 1947 r. i skazany na karę śmierci. Na mocy amnestii wyszedł po 8 latach schorowany i niezdolny do pracy. Nie dożył wolnej Polski, zmarł w wieku 61 lat.
mjr. Franciszek Przysiężniak ps. „Ojciec Jan” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W czasie niemieckiej okupacji był dowódcą oddziału NOW-AK „Ojca Jana” i późniejszym komendantem antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW), początkowo w okręgu Rzeszów, a później pomorskiego XIII Okręgu NZW. W 1945 r. zwycięsko dowodził największej bitwie z sowieckim NKWD i komunistami w tzw. „Bitwie pod Kuryłówką” koło Leżajska na Podkarpaciu.
W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem Armii Krajowej placówki w Stalowej Woli. W ’44 r. nie złożył broni i uznał za słuszne walczyć z nowym komunistycznym ustrojem narzuconym przez sowieckiego okupanta. Wstąpił do oddziału Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW) „Tarzana” Tadeusza Gajdy. Po 1990 roku był wieloletnim prezesem Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Stalowej Woli.
Niezłomny Józef Ciołkosz ps. „Konar” był żołnierzem Wojska Polskiego II RP. W 1920 r. walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W czasie niemieckiej okupacji żołnierz ZWZ i AK w Rozwadowie (dzisiejszej dzielnicy Stalowej Woli). W 1945 r. nie złożył broni i przeszedł do antykomunistycznej WiN. Aresztowany przez UB i skazany przez komunistyczny sąd spędził kilka lat w więzieniach PRL.
