Był mieszkańcem Stalowej Woli i pracownikiem okupowanych Zakładów Południowych (COP). W czasie wojny był żołnierzem placówki Armii Krajowej krypt. „154” w Stalowej Woli. Zginął w 1943 r. podczas próby ucieczki z transportu do niemieckiego więzienia.
W nocy z 30 na 31 grudnia 1943 roku żołnierze NOW podjęli próbę odbicia z niemieckiego aresztu kpt. Adama Mireckiego – ówczesnego komendanta okręgu lwowskiego Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), więzionego w budynku przedwojennego Sądu Grodzkiego w Rozwadowie (obecnie Galeria Alfonsa Karpińskiego w Stalowej Woli).
27 grudnia 1943 roku oddział partyzancki NOW-AK „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka znalazł się otoczony przez Niemców podczas pacyfikacji wsi Graba na północnym Podkarpaciu. W walce jaka rozegrała się z Niemcami zginęło 9 partyzantów, w tym 5 partyzantów pochodzących ze Stalowej Woli. W pacyfikacji Niemcy zabili 14 mieszkańców wsi, w tym sześcioro dzieci. Po akcji spalili całą wieś.
Przed wojną przyjechał do Stalowej Woli tworzyć pierwszą szkołę. W czasie okupacji był jednym z organizatorów i nauczycieli tajnego nauczania. Był szefem Wywiadu Strategicznego Armii Krajowej w Stalowej Woli. Po rozwiązaniu AK przeszedł do Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Po wojnie prześladowany, więziony i torturowany przez komunistów.
Jako ochotnik przyłączył do Orląt Lwowskich i walczył w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej. We wrześniu ’39 r. kolejny raz na ochotnika walczył w Wojsku Polskim. W czasie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej. W maju ’44 r. był świadkiem niemieckiej obławy na Kedyw AK Obwodu Nisko-Stalowa Wola w Rozwadowie (dzisiejsza siedziba powstającego Muzeum Kedywu).
Był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i jednym z 316 elitarnych cichociemnych spadochroniarzy PSZ. Po zrzuceniu do Polski skierowany został do Kedywu Obwodu Nisko-Stalowa Wola Armii Krajowej gdzie przez kilka miesięcy pełnił funkcję szefa Kedywu.
Był jednym z organizatorów Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Stalowej Woli i późniejszym komendantem obwodu Nisko-Stalowa Wola Armii Krajowej. Zagrożony aresztowaniem przedostał się do Warszawy w kwietniu ’44 r. walczył w Powstaniu Warszawskim. Zginął w Warszawie kilka dni po zakończeniu Powstania.
