(fot. Piotr Jackowski)

Maria Bereza Jarocińska z d. Jackowska ps. „Cisia”

ur. 11 maja 1922 r. – zm. 7 stycznia 2018 r.

Łączniczka Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) placówki Rozwadów
Żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet (NOWK) Komendy w Tarnobrzegu

Dziś w Warszawie pochowana została zmarła 7 stycznia 2018 r. Maria Bereza Jarocińska z d. Jackowska – łączniczką rozwadowskiej NOW. Była pielęgniarką dra Eugeniusza Łazowskiego i bliskim współpracownikiem księżnej Anny Lubomirskiej ps. „Sowa” – założycielki rozwadowskiego Polskiego Czerwonego Krzyża (PCK) i członka NOW. Cześć Jej Pamięci!

Maria Jackowska urodziła się w Racławicach koło Niska. Była córką Franciszka i Zofii z d. Pałka. Pochodziła ze znanej patriotycznej i religijnej wielodzietnej rozwadowskiej rodziny Jackowskich. W czasie niemieckiej okupacji II wojny światowej pracowała jako pielęgniarka w Polskim Czerwonym Krzyżu (PCK) dla księżnej Anny Lubomirskiej, której gabinet mieścił się w ratuszu w Rozwadowie – dzisiejszej dzielnicy Stalowej Woli.

Praca konspiracyjna

W czasie niemieckiej okupacji Maria Jackowska podjęła pracę konspiracyjną w rozwadowskiej placówce Narodowej Organizacji Wojskowej jako łączniczka. Po powołaniu struktur Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet (NOWK) na powiat tarnobrzeski, zajmowała się wydawaniem i kolportowaniem prasy podziemnej i komunikatów dla biura propagandy Obwodu Centralnego Okręgu Przemysłowego NOW, któremu szefował jej kuzyn Eugeniusz Mędraś ps. „Jędrzej”.

W 1941 r. z polecenia księżnej Anny Lubomirskiej została asystentką i pielęgniarką w gabinecie Ambulatorium PCK, którego kierownikiem został nowo przybyły do Rozwadowa dr Eugeniusza Łazowski – żołnierz NOW i AK znany dziś jako jeden z współtwórców sztucznej epidemii tyfusu plamistego na terenie Rozwadowa i okolic, która uratowała wiele osób przed wywozami do niemieckich obozów. Jako pielęgniarka prowadziła również kursy pierwszej pomocy dla kobiet z konspiracji pod szyldem PCK.

Po wojnie

Po wojnie Maria Jackowska wyprowadziła się do Warszawy gdzie początkowo mieszkała u rodziny dr Eugeniusza Łazowskiego kontynuując studia medyczne. W Warszawie ukończyła studia i pracowała jako lekarz stomatolog, tam też wyszła za mąż i mieszkała do swojej śmierci. Zmarła 7 stycznia 2018 r. w wieku 95 lat.

Cześć Jej Pamięci!

MW / Fundacja KEDYW / MKDAK

Bibliografia: Archiwum Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji), Piotr Jackowski, Maria Mirecka-Loryś „Odszukane w pamięci”, Maria Rehorowska „Rozwadów nad Sanem i Charzewice w konspiracji antyniemieckiej i antysowieckiej”.

© COPYRIGHT 2016-2018 Fundacja KEDYW. Wszelkie Prawa zastrzeżone. Kopiowanie tekstów, zdjęć lub filmów bez zgody Fundacji KEDYW zabronione!

Pierwsze w Polsce Muzeum Kedywu – elitarnego pionu dywersyjnego Armii Krajowej powstaje w czynie społecznym z inicjatywy Fundacji KEDYW. Nasza działalność opiera się na wolontariacie i darowiznach ludzi dobrej woli. Bez twojego wsparcia nie osiągniemy celu! WESPRZYJ NAS! 

Konto bankowe: SANBank Nadsański Bank Spółdzielczy
Nr konta: 05 9430 0006 0046 7597 2000 0001
KOD SWIFT: POLUPLPR
Lub bezpiecznie kartą płatniczą przez system płatności PayPal