21 czerwca 1944 r. zginął Stanisław Korfel „Korski” – żołnierz Kedywu Obwodu Nisko-Stalowa Wola | Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji)

Stanisław Korfel ps. „Korski”

ur. 5 luty 1912 – zm. 21 czerwca 1944

Żołnierz Wojska Polskiego II RP
Żołnierz Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Stalowej Woli
Żołnierz placówki Armii Krajowej (AK) w Stalowej Woli
Żołnierz Kedywu AK Obwodu Nisko – Stalowa Wola (dowódca plutonu)

Stanisław Korfel urodził się 5 lutego 1912 r. w Przybenicach, w dzisiejszym województwie świętokrzyskim. Przed II wojną ukończył kurs podchorążych Wojska Polskiego. Z wykształcenia był technikiem budowlanym. W okresie międzywojennym pracował w Zarządzie Miejskim w Sosnowcu (woj. śląskie). W marcu 1938 r. rozpoczął pracę w biurze technicznym Zakładów Południowych (COP) w Katowicach (woj. śląskie). W listopadzie 1938 r. przeprowadził się do Stalowej Woli (woj. podkarpackie) wraz załogą ZP, której kierownictwo przeniesione zostało do nowych zakładów Centralnego Okręgu Przemysłowego w Stalowej Woli.

Działalność konspiracyjna

Stanisław Korfel ps. „Korski” (po prawej) w Szkole Podchorążych. (fot. MKDAK)

Kilka miesięcy po przybyciu do Stalowej Woli wybuchła wojna, Niemcy zaatakowali Polskę od zachodu, a Sowieci od wschodu. Stalowa Wola i Zakłady Południowe COP znalazły się na granicy dwóch okupacji jednak osiedle Stalowa Wola i jej Zakłady Południowe znalazły się na lewym brzegu Sanu w strefie niemieckiej. Stanisław Korfel pozostał w pracy w Zakładach Południowych, które zajęli Niemcy i przemianowali początkowo na zakłady zbrojeniowe III Rzeszy pod nazwą „Hermann Göring Stahlwerke – Werk Stalowa Wola”, a później w „Stahlwerke Braunschweig G.m.b.H. – Werk Stalowa Wola”.

Od samego początku niemieckiej okupacji Stanisław Korfel działał w konspiracji, początkowo należał do Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), a następnie po przemianowaniu ZWZ, został żołnierzem Armii Krajowej. Był żołnierzem stalowowolskiej placówki AK o kryptonimie „154”, a następnie żołnierzem Kedywu Armii Krajowej obwodu Nisko–Stalowa Wola. Jako żołnierz Kedywu pełnił funkcję dowódcy jednego z plutonów Kedywu. W 1944 roku po wykryciu przez Niemców tajnej bazy Kedywu, zagrożony aresztowaniem porzucił pracę w okupowanych Zakładach Południowych i całkowicie przeszedł do podziemia. Jako żołnierz AK uczestniczył w wielu akcjach zbrojnych na terenie Stalowej Woli i okolic.

Likwidacja Kedywu przez Gestapo

18 maja 1944 r. Stanisław Korfel znajdował się wraz z pięcioma żołnierzami Kedywu w tajnej bazie Kedywu krypt. „Górka” w Rozwadowie (obecnie dzielnica Stalowej Woli i siedziba Muzeum Kedywu), gdy zostali nakryci przez niemieckie Gestapo. Podczas walki z Niemcami Stanisław Korski został ranny w pierś, gdy ostrzeliwał się z gestapowcami na schodach budynku przedwojennego kina, w którym ulokowana była baza. Rannemu „Korskiemu” wraz z trzema członkami Kedywu, udało się wydostać przez okno sali kinowej z budynku bazy Kedywu i zbiec do pobliskich Charzewic dzięki dowódcy Kedywu Stanisławowi Bełżyńskiemu ps. „Kret”, który chcąc umożliwić ucieczkę swoim żołnierzom postanowił zwrócić na siebie uwagę podczas akcji.

Czytaj więcej: Wpadka Kedywu Obwodu Nisko-Stalowa Wola

Wpadka w Ulanowie

Po akcji z Niemcami w rozwadowskim Kedywie, Stanisław Korski po opatrzeniu ran przedostał się na placówkę AK do pobliskiego Ulanowa. Tam został zakwaterowany i ukryty na czas rozgrywających się wówczas walk z Niemcami (akcja Sturmwind I) w pobliskich Lasach Janowskich.

21 czerwca 1944 roku, kilka dni po niemieckich walkach z partyzantami na tzw. Porytowym Wzgórzu (woj. lubelskie), z samego rana, żołnierze Wehrmachtu odkryli i otoczyli kwaterę AK w Ulanowie, w której przebywał „Korski” z innymi żołnierzami. Tak jak miesiąc wcześniej w bazie Kedywu, „Korski” znalazł się w ogniu niemieckich kul. Podczas ostrzeliwania się spoza sterty drewna, trafiony został serią z niemieckiego automatu i zginął na miejscu. Po akcji Niemcy rozkazali rozbrojonym wcześniej w pobliżu partyzantom zakopać ciało Stanisława Korfela w Ulanowie.

Ekshumacja

31 października 1945 roku zwłoki Stanisława Korfela zostały ekshumowane i przewiezione do Stalowej Woli, gdzie 1 listopada 1945 roku, w święto Wszystkich Świętych został uroczyście pochowany wraz grupą innych ekshumowanych żołnierzy w Mauzoleum żołnierzy AK na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli.

Stanisław Korfel był żonaty, w chwili śmierci miał dwoje małych dzieci syna Marka i córkę Zofię.

Mauzoleum Żołnierzy AK na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli. Miejsce spoczynku Stanisława Korfela. (fot. Fundacja KEDYW)

Cześć Jego Pamięci!

MW / MKDAK
Bibliografia: Archiwum Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji), Zofia Korfel, Stanisław Puchalski „Partyzanci Ojca Jana”, Dionizy Garbacz „Brunatne Lata”.