płk. Andrzej Kiszka ps. „Dąb”, „Leszczyna”, „Bogucki”

ur. 21 listopada 1921 r. – zm. 14 czerwca 2017 r.

Żołnierz Batalionów Chłopskich (BCh)
Żołnierz Armii Krajowej (AK)
Żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW)
Żołnierz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW)

Andrzej Kiszka urodził się we wsi Maziarnia (35 km od Stalowej Woli, Gmina Harasiuki) 21 listopada 1921 r. W czasie okupacji niemieckiej, w 1941 wstąpił do lokalnego oddziału BCh i przyjął pseudonim „Leszczyna”, który po powołaniu AK podporządkował się placówce AK w Hucie Krzeszowskiej, następnie krótko był żołnierzem NOW-AK w oddziale „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka.

W sierpniu 1944 r. dostał rozkaz podjęcia służby w powstającym posterunku Milicji Obywatelskiej (MO) w Hucie Krzeszowskiej, gdzie pracował do listopada 1944 r., po czym uciekł z obawy przed aresztowaniem i powrócił do rodzinnej wsi, gdzie musiał się ukrywać. Wstąpił następnie do oddziału NZW Józefa Zadzierskiego „Wołyniaka”, po śmierci którego dowódcą oddziału został Adam Kusza „Garbaty”.

16 kwietnia 1947 r. ujawnił się na mocy amnestii z 22 lutego 1947 r., lecz nie przestał działać w konspiracji NZW i już jesienią tego roku pracownicy UB z Biłgoraja usiłowali go aresztować w jego rodzinnym domu. Od lata 1952 r. ukrywał się na własna rękę.

Aresztowanie

W tzw. II konspiracji działał do 31 grudnia 1961 r. kiedy to został aresztowany w swoim leśnym bunkrze pod Ciosmami (Gmina Biłgoraj), w którym się ukrywał przed UB przez kilka lat.

Przez komunistyczny sąd został skazany na dożywotnie więzienie, zamienione następnie na 15 lat. Był więziony m.in. w Strzelcach Opolskich i Potulicach. W sierpniu 1971 r. został warunkowo zwolniony z więzienia, po czym zamieszkał w województwie szczecińskim, gdzie mieszkał do swojej śmierci. Zmarł 14 czerwca 2017 r.

Bohater nadal jest „bandytą”

21 grudnia 1998 r. został częściowo zrehabilitowany przez Sąd Wojewódzki w Lublinie, niemniej wnioski o jego rehabilitację sądy odrzucały i do śmierci nie doczekał pełnej rehabilitacji.

Niezłomny Andrzej Kiszka ps. „Dąb” wiele lat bezskutecznie walczył o pełną rehabilitację. Człowiek, który walczył z niemieckim okupantem, ukrywał prześladowane rodziny żydowskie, zwalczał komunistyczny reżim totalitarny, cierpiał w katowniach bezpieki – w III RP w świetle prawa nadal jest „reakcyjnym bandytą”, mimo że pośmiertnie został awansowany na pułkownika Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Upamiętniony

Dzięki pomocy samorządu Gminy Pysznica i zarządu Koła Obwodu Nisko – Stalowa Wola Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w powiecie stalowowolskim 19 maja 2017 r. została postawiona tablica informacyjna opisująca fakt zamordowania w 1944 r. przez NKWD co najmniej 200 więźniów wywodzących się z polskich organizacji niepodległościowych. Dodatkową tablicą i krzyżem upamiętnił miejsce leśnego bunkra ppłk. Andrzeja Kiszki ps. „Dąb” – jednego z ostatnich żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego, zmarłego 14 czerwca 2017 r. Uroczystość poświęcenia krzyża i historycznej tablicy informacyjnej odbyła się dnia 20 lipca 2017 r. w Lesie Ciosmańskim, gdzie znajduje się bunkier Andrzeja Kiszki.

Zobacz nasz Film:

Cześć Jego Pamięci!

MW / MKDAK / Fundacja KEDYW

Bibliografia: Archiwum Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji), Kielce.zznsz.pl

© COPYRIGHT 2016-2019 Fundacja KEDYW. Wszelkie Prawa zastrzeżone. Kopiowanie tekstów, zdjęć lub filmów bez zgody Fundacji KEDYW zabronione!

Pierwsze w Polsce Muzeum Kedywu – elitarnego pionu dywersyjnego Armii Krajowej powstaje z inicjatywy Fundacji KEDYW. Nasza działalność opiera się na wolontariacie i darowiznach ludzi dobrej woli. Bez twojego wsparcia nie osiągniemy celu! WESPRZYJ NAS!

Wesprzyj i zostań Patronem Muzeum Kedywu poprzez serwis Patronite:

Konto bankowe: SANBank Nadsański Bank Spółdzielczy
Nr konta: 05 9430 0006 0046 7597 2000 0001
KOD SWIFT: POLUPLPR
Lub bezpiecznie kartą płatniczą przez system płatności PayPal