5 lutego 1912 r. urodził się Stanisław Korfel „Korski” – żołnierz Kedywu Obwodu Nisko–Stalowa Wola | Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji)

Stanisław Korfel ps. „Korski”

5 luty 1912 – 21 czerwca 1944

Żołnierz Wojska Polskiego II RP
Żołnierz Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Stalowej Woli
Żołnierz placówki Armii Krajowej (AK) w Stalowej Woli
Dowódca plutonu Kedywu AK Obwodu Nisko–Stalowa Wola

Stanisław Korfel urodził się 5 lutego 1912 roku w Przybenicach, w dzisiejszym województwie świętokrzyskim. Był synem Jana i Zofii z d. Wierzbowskiej. Miał młodszego brata Pawła, który zginął w czasie wojny. Przed II wojną ukończył kurs podchorążych Wojska Polskiego. Z wykształcenia był technikiem budowlanym. W okresie międzywojennym pracował w Zarządzie Miejskim w Sosnowcu (woj. śląskie). W marcu 1938 roku rozpoczął pracę w biurze technicznym Zakładów Południowych (Centralnego Okręgu Przemysłowego) w Katowicach (woj. śląskie). W listopadzie 1938 roku przeprowadził się do Stalowej Woli (woj. podkarpackie) wraz załogą ZP, której kierownictwo przeniesione zostało do nowo wybudowanych Zakładów Południowych w Stalowej Woli (COP).

Działalność konspiracyjna

Stanisław Korfel ps. „Korski” (po prawej) w Szkole Podchorążych. (fot. MKDAK)

Kilka miesięcy po przybyciu do Stalowej Woli Niemcy zaatakowali Polskę od zachodu, a Sowieci od wschodu. Rozpoczęła się II wojna światowa i wkrótce Stalowa Wola wraz jej Zakładami Południowymi znalazły się na granicy dwóch okupacji. Osiedle Stalowa Wola z położoną na lewym brzegu Sanu Elektrownią i Zakładami Południowymi znalazły się w strefie okupacji niemieckiej. Tuż przed pojawieniem się Niemców, większość kierownictwa ZP ewakuowała się za San do strefy sowieckiej uznając to z bezpieczniesze, Stanisław Korfel pozostał w Stalowej Woli i kontynuował prace. Niemcy po zajęciu miasta i ZP zmienili nazwę na zakłady zbrojeniowe III Rzeszy „Hermann Göring Stahlwerke – Werk Stalowa Wola”, a później w „Stahlwerke Braunschweig G.m.b.H. – Werk Stalowa Wola”.

Od samego początku niemieckiej okupacji Stanisław Korfel działał w tworzącej się konspiracji. Początkowo został żołnierzem komórki Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), a następnie po przemianowaniu ZWZ był żołnierzem Armii Krajowej. Stanisław Korfel początkowo służył w stalowowolskiej placówce AK o kryptonimie „154”, a następnie po powołaniu Kierownictwa Dywersji AK został żołnierzem Kedywu Armii Krajowej Obwodu Nisko–Stalowa Wola. Jako żołnierz Kedywu pełnił później funkcję dowódcy jednego z plutonów Kedywu. W 1944 roku po wykryciu przez Niemców tajnej bazy Kedywu zagrożony aresztowaniem porzucił pracę w okupowanych Zakładach Południowych i całkowicie przeszedł do podziemia. Jako żołnierz AK uczestniczył w wielu akcjach zbrojnych na terenie Stalowej Woli i okolic.

Likwidacja Kedywu przez Gestapo

18 maja 1944 roku Stanisław Korfel znajdował się wraz z pięcioma żołnierzami Kedywu w tajnej bazie Kedywu krypt. „Górka” w Rozwadowie (obecnie dzielnica Stalowej Woli i siedziba powstającego Muzeum Kedywu), gdy zostali wykryci przez niemieckie Gestapo. Podczas walki z Niemcami Stanisław Korski ostrzeliwał się z gestapowcami na schodach budynku przedwojennego kina, w którym ulokowana była baza i został ranny w pierś. Mimo niemieckiego ostrzału i odniesionej ranny „Korskiemu” wraz z trzema członkami Kedywu, udało się wydostać przez okno sali kinowej z budynku bazy Kedywu i zbiec do pobliskich Charzewic. Ucieczkę z okrążonego przez Niemców budynku kina umożliwił dowódca Kedywu Stanisław Bełżyński ps. „Kret”, który odwrócił uwagę Niemców strzelając do Niemców podczas próby przebicia przez stację kolejową naprzeciw kina.

Czytaj więcej: Wpadka Kedywu Obwodu Nisko-Stalowa Wola

Wpadka w Ulanowie

Po akcji z Niemcami Kedywie w Rozwadowie, Stanisław Korski po opatrzeniu ran w Charzewicach przez dr Eugeniusza Łazowskiego ps „Leszcz” przedostał się na placówkę AK do oddalonego o kilkanaście kilometrów Ulanowa. Tam został zakwaterowany i ukryty na czas leczenia rany i rozgrywających się w tamtym czasie walk z Niemcami (akcja Sturmwind I) w pobliskich Lasach Janowskich.

21 czerwca 1944 roku, zaledwie kilka dni po niemieckiej obławie w Rozwadowie, wczesnym rankiem żołnierze Wehrmachtu odkryli i otoczyli kwaterę AK w Ulanowie, w której przebywał „Korski” z innymi żołnierzami. Tak jak miesiąc wcześniej w bazie Kedywu, „Korski” znalazł się znów w ogniu niemieckich karabinów. Podczas obrony ostrzeliwał się spoza sterty drewna, niestety został trafiony serią z niemieckiego automatu i zginął na miejscu. Po akcji Niemcy rozkazali zakopać ciało Stanisława Korfela w Ulanowie rozbrojonym wcześniej w pobliżu partyzantom. Tam jego ciało pozostało do 1945 roku.

Ekshumacja

31 października 1945 roku zwłoki Stanisława Korfela zostały ekshumowane w Ulanowie i przewieziony został do Stalowej Woli gdzie 1 listopada 1945 roku, w święto Wszystkich Świętych został uroczyście pochowany wraz grupą innych żołnierzy w Mauzoleum żołnierzy AK na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli.

Stanisław Korfel był żonaty, w chwili śmierci miał dwoje małych dzieci syna Marka i córkę Zofię.

Mauzoleum Żołnierzy AK na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli. Miejsce spoczynku Stanisława Korfela. (fot. FK)

Cześć Jego Pamięci!

MW / MKDAK
Bibliografia: Archiwum Muzeum Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (w organizacji), Zofia Korfel, Stanisław Puchalski „Partyzanci Ojca Jana”, Dionizy Garbacz „Brunatne Lata”.