Aresztowanie Andrzeja Kiszki przez UB w bunkrze pod Ciosmami 31 grudnia 1961 r. (fot. kielce.zznsz.pl)

Zarząd Koła Obwodu Nisko – Stalowa Wola Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej przyjął w swoim planie działania podjęcie starań o upamiętnienie i opisanie miejsc, do tej pory pomijanych, związanych z działalnością niepodległościową na terenie powiatów niżańskiego i stalowowolskiego.

Dzięki pomocy samorządu Gminy Pysznica w powiecie stalowowolskim 19 maja 2017 r. została postawiona tablica informacyjna opisująca fakt zamordowania w 1944 r. przez NKWD co najmniej 200 więżniów wywodzących się z polskich organizacji niepodległościowych.

Kolejną tablicą i krzyżem ŚZŻAK chce upamiętnić miejsce leśnego bunkra Andrzeja Kiszki ps. „Dąb” jednego z ostatnich żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego, zmarłego 14 czerwca 2017 r., pośmiertnie mianowanego pułkownikiem.

Uroczystość poświęcenia krzyża i historycznej tablicy informacyjnej odbędzie się dnia 20 lipca 2017 r. (czwartek) o godz. 11:00 w Lesie Ciosmańskim (między wsią Ciosmy – gmina Biłgoraj, a wsią Huta Krzeszowska – gmina Harasiuki).

Więcej informacji pod telefonem nr 503-086-680.

Zarząd ŚZŻAK Koło Obwodu Nisko – Stalowa Wola

płk. Andrzej Kiszka ps. „Dąb”, „Leszczyna”, „Bogucki”

ur. 21 listopada 1921 r. – zm. 14 czerwca 2017 r.
żołnierz Batalionów Chłopskich (BCh), Armii Krajowej (AK), Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW).

Andrzej Kiszka urodził się we wsi Maziarnia (35 km od Stalowej Woli, Gmina Harasiuki) 21 listopada 1921 r. W czasie okupacji niemieckiej, w 1941 wstąpił do lokalnego oddziału BCh i przyjął pseudonim „Leszczyna”, który po powołaniu AK podporządkował się placówce AK w Hucie Krzeszowskiej, następnie krótko był żołnierzem NOW-AK w oddziale „Ojca Jana” Franciszka Przysiężniaka.

W sierpniu 1944 r. dostał rozkaz podjęcia służby w powstającym posterunku Milicji Obywatelskiej (MO) w Hucie Krzeszowskiej, gdzie pracował do listopada 1944 r., po czym uciekł z obawy przed aresztowaniem i powrócił do rodzinnej wsi, gdzie musiał się ukrywać. Wstąpił następnie do oddziału NZW Józefa Zadzierskiego „Wołyniaka”, po śmierci którego dowódcą oddziału został Adam Kusza „Garbaty”.

16 kwietnia 1947 r. ujawnił się na mocy amnestii z 22 lutego 1947 r., lecz nie przestał działać w konspiracji NZW i już jesienią tego roku pracownicy UB z Biłgoraja usiłowali go aresztować w jego rodzinnym domu. Od lata 1952 r. ukrywał się na własna rękę.

Aresztowanie

W tzw. II konspiracji działał do 31 grudnia 1961 r. kiedy to został aresztowany w swoim leśnym bunkrze pod Ciosmami (Gmina Biłgoraj), w którym się ukrywał przed UB przez kilka lat.

Przez komunistyczny sąd został skazany na dożywotne więzienie, zamienione następnie na 15 lat. Był więziony m.in. w Strzelcach Opolskich i Potulicach. W sierpniu 1971 r. został warunkowo zwolniony z więzienia, po czym zamieszkał w województwie szczecińskim, gdzie mieszkał do swojej śmierci. Zmarł 14 czerwca 2017 r.

Bohater nadal jest „bandytą”

21 grudnia 1998 r. został częściowo zrehabilitowany przez Sąd Wojewódzki w Lublinie, niemniej wnioski o jego rehabilitację sądy odrzucały i do śmierci nie doczekał pełnej rehabilitacji.

Niezłomny Andrzej Kiszka ps. „Dąb” wiele lat bezskutecznie walczył o pełną rehabilitację. Człowiek, który walczył z niemieckim okupantem, ukrywał prześladowane rodziny żydowskie, zwalczał komunistyczny reżim totalitarny, cierpiał w katowniach bezpieki – w III RP w świetle prawa nadal jest „reakcyjnym bandytą”, mimo że pośmiertnie został awansowany na pułkownika Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej.

MW/Fundacja KEDYW

Bibliografia: Wikipedia.org, Kielce.zznsz.pl